रीतिका रितिका

माझ्या आयुष्यातील रेषा, ज्या मी माझ्या पूर्ण मनाने आणि प्रेमाने काढल्या आहेत.

जन्म हा एक योगायोग आहे, तसेच मृत्यू देखील. पण त्यामधले जीवन, ते आपल्या हातात असते. आणि त्या जीवनात आपल्या निवडीवर आपल्या हक्काइंची, स्वातंत्र्यांची बरीच रेषा आपण आपल्या इच्छेनुसार काढतो.

काही रेषा काळ्या असतात तर काही रंगीबेरंगी. काही तुटक्या तर काही अखंड. पण त्या प्रत्येकाची आपल्या जीवनात काहीतरी भूमिका असते, ते त्या रेषांशिवाय पूर्णच होत नाही. काही रेषा अशा असतात ज्या आपण आपल्या इच्छेनुसार काढतो तर काही अशा ज्या आपल्या हाताबाहेर असतात.

जन्म ही एक रेषा आहे, आपल्या हातात नाही. पण त्याच्या पुढची प्रत्येक रेषा ही आपल्या हातातील असते. रडणे, हसणे, प्रेम करणे, जगुड करणे, इत्यादी प्रत्येक गोष्ट ही एक रेषा आहे, आपण स्वतः काढतो.

लहानपणी आपण मनापासून हसतो, मनापासून रडतो.

कोणावरही शंका न करता, मनापासून प्रेम करतो.

काही वेळा इतक्या मनापासून ओरडतो की, गळाच बसून जातो.

मी स्वतःच चित्र काढतो.

मी स्वतःच माझ्या कथा लिहितो.

मी स्वतःच माझे पात्र निश्चित करतो.

काही वेळा त्या पात्रांशी मतभेद देखील होतात.

पण ते पात्र माझे असल्याने, मी त्यांचे पालन करतो.

पहिला, त्या तुटलेल्या रेषेतच कायम स्वतःला गुंतवून ठेवणे.

दुसरा, त्या रेषेच्या दुसऱ्या टोकात जाऊन ते परत जोडणे.

तिसरा, त्या रेषेला जसे आहे तसे सोडून पुढे जाणे.