विजय पताका

मी एका लहानशा गावी वाढलो जिथे लोक फार धार्मिक होते. प्रत्येक घरात एखादी देवी किंवा देवाची मूर्ती पूजली जायची. आम्हाला आमच्या गावाच्या दैवतावर, महाकालीमातेवर, विशेष श्रद्धा होती.
एका वर्षी, गावात दुष्काळ पडला. पाऊस पडत नव्हता आणि हळूहळू पाण्याचा तुटवडा जाणवू लागला. लोक घाबरू लागले, कारण त्यांना त्यांच्या पिकांचे काय होईल याची चिंता होती.
गावातील वडीलधारी मंडळींनी निर्णय घेतला की ते महाकालीमातेला प्रसन्न करण्यासाठी एक मोठी पूजा करतील. त्यांनी एका विशाल मंडपाची उभारणी केली आणि भव्य पूजा आयोजित केली. गावातील प्रत्येकजण पूजेला उपस्थित राहिला आणि त्यांनी देवीला भरपूर पाऊस देण्याची विनंती केली.
पूजेचा शेवट झाला आणि लोक निराश झाले कारण आकाशात ढग नव्हते. त्यांना वाटू लागले की त्यांची प्रार्थना व्यर्थ गेली आहे. पण अचानक, पाऊस पडू लागला! हळूहळू, पाऊस वाढू लागला आणि शेवटी, ते जोरदार मुसळधार झाले.
गावकरी आनंदाने भरून गेले. ते बाहेर पडले आणि पावसाचा आनंद घेतला. त्यांनी महाकालीमातेचे आभार मानले आणि त्यांनी गावात एक मोठा उत्सव साजरा केला.
त्या दिवसापासून, गावातील लोकांना त्यांच्या देवतेवरील श्रद्धा वाढली. ते नेहमी महाकालीमातेची पूजा करत असत आणि त्यांना खात्री होती की ती त्यांच्या रक्षण करील आणि त्यांच्यावर कधीही संकटे येणार नाहीत.
मी आता शहरात राहतो, पण माझे बालपण त्या लहानशा गावात घालवल्याचे मला नेहमी आठवते. मला त्या दिवसाचे आठवते जेव्हा पाऊस पडला आणि गावातील लोकांनी महाकालीमातेला मानवंदना दिली. ते एक अविस्मरणीय अनुभव होता जो मला माझ्या आयुष्यात कधीही विसरता येणार नाही.

महाकालीमाता ही एक शक्तिशाली देवी आहे जी आपल्या भक्तांच्या प्रार्थना ऐकते आणि त्यांना मदत करते. ती गावाची रक्षक आहे आणि ती नेहमी आपल्या लोकांचे रक्षण करेल.

आज, मी महाकालीमातेला विनंती करतो की ती आमच्या गावावर तिचा आशीर्वाद देईल आणि ते नेहमी समृद्ध आणि सुखी ठेवेल.