या चित्रपटाचे नाव वाचताच मला माझ्या आयुष्यातील एक अविस्मरणीय प्रसंग आठवला. तो होता 1992 सालचा. मी तेव्हा फक्त दहा वर्षांचा होतो. आमच्या घराजवळ एक छोटीशी व्हिडीओ पार्लर होती आणि तेथे एक चित्रपट प्रदर्शित होत होता
"विजय 69". त्या दिवशी दुपारी माझे मित्र आणि मी त्या पार्लरमध्ये घुसलो आणि चित्रपट बघू लागलो. तो चित्रपट एवढा मजेदार होता की आम्ही हसत हसत रडत होतो. त्या चित्रपटातील विनोद आजही मला आठवतो आणि तो मला नेहमीच हसवतो.
त्या चित्रपटात अमोल पालेकर यांनी मुख्य भूमिका साकारली होती. त्यांनी एका गुंडाची भूमिका केली होती जो एका अनाथालयाचा प्रमुख आहे. चित्रपटाची कथा अनाथ मुलांच्या जीवनाभोवती फिरते जी गुंडांकडून अत्याचारित केली जातात.
या चित्रपटाची एक गोष्ट जी मला खूप आवडली ती म्हणजे त्यातील सामाजिक संदेश. चित्रपट दाखवतो की कसे गुंड समाजातील कमकुवत आणि निःसहाय लोकांचा फायदा उठवतात. हा चित्रपट जरी मजेदार असला तरी तोही विचार करायला लावणारा आहे.
मी "विजय 69" हा चित्रपट अनेक वेळा पाहिला आहे आणि तो मला अजूनही आवडतो. हा चित्रपट मला माझ्या बालपणाच्या दिवसांची आठवण करून देतो आणि मला नेहमीच हसवतो. जर तुम्ही कधीही हा चित्रपट पाहिला नसेल तर मी तुम्हाला तो नक्की पाहण्याचा सल्ला देईन.
संबंधित लेख: