सुहास यातिराज

माझं नाव सुहास यातिराज आहे. मी एक लेखक आहे. मी कथा, लेख, कविता आणि नाटके लिहितो. मी अनेक वर्षांपासून लिहित आहे आणि माझे काम अनेक नियतकालिके आणि वेबसाइटवर प्रकाशित झाले आहे.

माझे लेखन अनेकदा वैयक्तिक अनुभवांचे अन्वेषण करते. मला त्या गोष्टींबद्दल लिहायला आवडते ज्या मला हसवतात, रडवतात आणि विचार करायला भाग पाडतात. मी कल्पनेतूनही लिहितो आणि मला नवीन आणि रोमांचक जग निर्माण करणे आवडते.

माझे लेखन अनेकदा हास्य आणि हृदयाच्या मिश्रणाने चिन्हांकित केले जाते. मी माझ्या लेखनाद्वारे लोकांशी जोडले जाणे आणि ते करमणूक करणे आणि विचार करायला भाग पाडणे महत्वाचे आहे.

तुम्ही माझ्या कामाची तपासणी केल्याबद्दल धन्यवाद. मला आशा आहे की तुम्हाला ते आवडेल.

येथे माझ्या काही कथांचे नमुने आहेत:

जॉन एक तरुण माणूस होता जो अनेकदा हसतो. तो कुठे गेला तरी हसतो. तो गंभीर असले तरी तो हसत असतो. त्याला असे हसू कसे थांबवायचे हे माहित नव्हते.

एक दिवस, जॉन एका डॉक्टरकडे गेला. डॉक्टरांनी त्याला सांगितले की त्याला एक दुर्लभ आजार आहे ज्यामुळे त्याला नेहमी हसू येत असते. डॉक्टरांनी सांगितले की या आजारावर कोणताही इलाज नाही.

जॉन खूप निराश झाला. त्याला वाटले की त्याचे जीवन संपले आहे. तो कधीही कोणाशी गंभीरपणे बोलू शकणार नाही किंवा एखादा मित्र बनवू शकणार नाही. त्याला वाटले की तो एकटा आणि एकटा राहील.

परंतु नंतर जॉनला एक कल्पना आली. जर तो या आजारामुळे हसणार असेल, तर तो त्याचा वापर चांगल्या गोष्टीसाठी करू शकतो. तो लोकप्रिय होण्यासाठी त्याचा वापर करू शकतो. तो त्याचा वापर लोकांना हसवण्यासाठी करू शकतो.

आणि असेच जॉनने केले. तो एक स्टँड-अप कॉमेडियन बनला आणि तो अत्यंत लोकप्रिय झाला. लोक त्याचे हसू पाहण्यासाठी खूप दूरून प्रवास करायचे.

मैरी एक तरुण मुलगी होती ज्याला नेहमी रडायला आवडायचे. ती कुठे गेली तरी रडायची. ती आनंदी असली तरी ती रडायची. तिला असे रडणे कसे थांबवायचे हे माहित नव्हते.

एक दिवस, मेरी एका डॉक्टरकडे गेली. डॉक्टरांनी तिला सांगितले की तिला एक दुर्लभ आजार आहे ज्यामुळे तिला नेहमी रडू येत असते. डॉक्टरांनी सांगितले की या आजारावर कोणताही इलाज नाही.

मेरी खूप दुःखी झाली. तिला वाटले की तिचे जीवन संपले आहे. ती कधीही कोणाशी आनंदाने बोलू शकणार नाही किंवा एखादा मित्र बनवू शकणार नाही. तिला वाटले की ती एकटी आणि एकटा राहील.

परंतु नंतर मेरीला एक कल्पना आली. जर ती या आजारामुळे रडणार असेल, तर ती त्याचा वापर चांगल्या गोष्टीसाठी करू शकते. ती लोकप्रिय होण्यासाठी त्याचा वापर करू शकते. ती त्याचा वापर लोकांना रडवण्यासाठी करू शकते.

आणि असेच मेरीने केले. ती एक अभिनेत्री बनली आणि ती अत्यंत लोकप्रिय झाली. लोक तिचे रडणे पाहण्यासाठी खूप दूरून प्रवास करायचे.

जॉन आणि मेरी यांच्या कथा आपल्याला शिकवतात की आपण आपले कमकुवतपणा आपल्या बाजूला कसे वाळू शकतो.

तर आज तुम्ही कशाला थांबता? आपले बल आणि कमजोरी शोधा. त्यांचा चांगल्या गोष्टीसाठी वापर करा. आपले स्वतःचे खुशीनुसार जग निर्माण करा.