રમેશ પંડિત

એક નાનકડા ગામમાં રમેશ નામનો એક ખેડૂત રહેતો હતો. તે ગામનો એક સાધારણ અને સહેજ શરમાળ સ્વભાવનો માણસ હતો. રમેશ પાસે ઘણી જમીન હતી અને તે તેનું ખૂબ જ સારી રીતે સંચાલન કરતો હતો. તેની પત્નીનું નામ જયા હતું અને તેઓના બે બાળકો હતાં, એક છોકરો અને એક છોકરી. રમેશ અને તેનું કુટુંબ એક નાનકડા ફાર્મહાઉસમાં રહેતું હતું જે તેણે પોતે જ બનાવ્યું હતું.

એક દિવસ, રમેશ તેના ખેતરમાં કામ કરી રહ્યો હતો જ્યારે તેને જંગલ તરફ જતા એક વાઘનો સાદ સંભળાયો. રમેશને ખૂબ જ ડર લાગ્યો અને તે તરત જ તેના ઘર તરફ દોડ્યો. રસ્તામાં, તેની નજર એક વૃદ્ધ સ્ત્રી પર પડી જે જંગલની નજીક રહેતી હતી. રમેશે તેણીને વાઘ વિશે જણાવ્યું, અને તેણીએ તેને કહ્યું કે તેણે ચિંતા કરવાની જરૂર નથી કારણ કે વાઘ ગામમાં નહીં આવે.

રમેશને તે સ્ત્રીનો ખૂબ જ આભાર માન્યો અને તે ઘરે જતો રહ્યો. પરંતુ થોડા સમય પછી, તેણે એક મોટો આવાજ સાંભળ્યો અને જોયું કે વાઘ તેના ઘર તરફ આવી રહ્યો છે. રમેશ ખૂબ જ ડરી ગયો અને તેણે તેની પત્ની અને બાળકોને એક ઓરડામાં બંધ કરી દીધા. પછી તે પોતે એક લાકડી લઈને બહાર નીકળી ગયો.

વાઘ હવે તેના ઘરની ખૂબ જ નજીક આવી ગયો હતો અને તેણે રમેશ પર હુમલો કર્યો. રમેશે હિંમતથી પોતાનો બચાવ કર્યો અને તેણે વાઘને મારી નાખ્યો. આખું ગામ આ ઘટનાથી ખૂબ જ પ્રભાવિત થયું અને તેમણે રમેશને "રમેશ પંડિત"નું બિરુદ આપ્યું, જેનો અર્થ થાય છે "બહાદુર ખેડૂત".

રમેશ પંડિત હંમેશા ગામનો હીરો રહ્યો. તે તેની બહાદુરી અને મદદગારી માટે પ્રખ્યાત હતો. તે એક સાધારણ ખેડૂત હતો, પરંતુ તેણે એક અસાધારણ કામ કર્યું હતું જેના માટે તે હંમેશા યાદ રહેશે.

રમેશ પંડિતની વાર્તા આપણને શીખવે છે કે જ્યારે આપણે ડરીએ ત્યારે પણ આપણે હિંમત રાખવી જોઈએ. આપણે ક્યારેય હાર ન માનવી જોઈએ અને આપણે હંમેશા અન્ય લોકોની મદદ માટે તૈયાર રહેવું જોઈએ.