સિતાંશુ કોટક એક સર્જક સાહિત્યકાર હતા. તેમણે નવલકથા, વાર્તા, નાટક, નિબંધ, વિવેચન, બાળસાહિત્ય સહિત વિવિધ સાહિત્ય પ્રકારોમાં લખ્યું છે. તેમની નવલકથાઓમાં "બાબુશા", "ભડિયા", "કેતર" અને "આભ નીચે" ખૂબ જ પ્રખ્યાત છે. તેમની વાર્તાઓમાં "ધુમ્મસ", "ઓળખ", "દિવાલો" અને "માણસ" ખૂબ જ અસરકારક છે. તેમના નાટકોમાં "પાલખી", "સમી સાંજ" અને "જ્યોતિ" નોંધપાત્ર છે. તેમના નિબંધોમાં "સાહિત્ય ની સમજ", "ગુજરાતી નવલકથા નો વિકાસ" અને "ગુજરાતી વાર્તા નો પરિચય" ખૂબ જ જાણીતા છે.
સિતાંશુભાઈ એક ખૂબ જ સરળ અને નમ્ર વ્યક્તિ હતા. તેમની ભાષામાં એક અનોખી મીઠાશ હતી. તેઓ સમાજ અને માનવ મનની ખૂબ જ સૂક્ષ્મ સમજ ધરાવતા હતા. તેમના પાત્રો ખૂબ જ જીવંત અને વાસ્તવિક લાગે છે. તેમની કૃતિઓમાં માનવ જીવનની સમસ્યાઓ, આનંદ, દુઃખ અને આશા-નિરાશાનું સુંદર ચિત્રણ કરવામાં આવ્યું છે.
સિતાંશુ કોટકને તેમના સાહિત્યિક યોગદાન માટે અનેક પુરસ્કારો અને સન્માનોથી નવાજવામાં આવ્યા હતા. તેમને 1960માં સાહિત્ય અકાદમી પુરસ્કાર અને 1976માં જ્ઞાનપીઠ પુરસ્કારથી સન્માનિત કરવામાં આવ્યા હતા. તેમને 1986માં ભારત સરકાર દ્વારા પદ્મભૂષણ પુરસ્કારથી પણ સન્માનિત કરવામાં આવ્યા હતા.
"સાહિત્ય એક એવી કલા છે જે આપણને વિશ્વ અને આપણા પોતાના વિશે સમજવામાં મદદ કરે છે. તે આપણને અન્ય લોકોની જીવનશૈલીને અનુભવવાની અને તેમના દૃષ્ટિકોણને સમજવાની તક આપે છે." - સિતાંશુ કોટક