સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ

સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ એક ભારતીય બેરિસ્ટર અને રાજકારણી હતા, જેઓ ભારતીય રાષ્ટ્રીય કોંગ્રેસના નેતાઓમાંના એક હતા અને ભારતના સ્વાતંત્ર્ય સંગ્રામમાં અગ્રણી રહ્યા હતા. "સરદાર"ની માનદ પદવી ઉપરાંત તેમને "ભારતના લોખંડી પુરુષ" અને "ભારતના બિસ્માર્ક"ના ઉપનામો મળ્યા હતા. સરદાર પટેલનો જન્મ 31 ઓક્ટોબર, 1875 ના રોજ ગુજરાતના નડિયાદમાં થયો હતો. તેમણે નડિયાદ હાઈસ્કૂલ અને લંડનના મિડલ ટેમ્પલમાં અભ્યાસ કર્યો હતો. તેમણે બેરિસ્ટર તરીકે તેમની કારકિર્દી શરૂ કરી હતી. ભારતના સ્વાતંત્ર્ય સંગ્રામમાં સરદાર પટેલ એક અગ્રણી વ્યક્તિ હતા. તેઓ 1931 થી 1934 સુધી ઇન્ડિયન નેશનલ કોંગ્રેસના પ્રમુખ રહ્યા અને 1947 થી 1950 સુધી ભારતના પ્રથમ નાયબ વડા પ્રધાન અને ગૃહ મંત્રી રહ્યા. તેમના નેતૃત્વ હેઠળ, ભારતના 562 રજવાડાં ભારતીય સંઘમાં જોડાયા.
સરદાર પટેલ એક દૂરંદેશી નેતા હતા. તેઓ દેશના ભાગલા વિરુદ્ધ હતા અને તેમણે એક મજબૂત અને એકીકૃત ભારતનું નિર્માણ કરવા માટે પ્રયત્નો કર્યા. તેઓ ભારતીય રાષ્ટ્રીયતાના પ્રबल સમર્થક હતા અને તેમનું માનવું હતું કે ધર્મના આધારે દેશને વિભાજિત કરવો એ એક ભયાનક અપરાધ છે. સરદાર પટેલ એક નિર્ભય અને અડગ નેતા હતા. તેઓ અંગ્રેજોના દમનથી ડર્યા નહીં અને ભારતના સ્વાતંત્ર્ય માટે અથાક પરિશ્રમ કર્યો. તેઓ એક પ્રામાણિક અને નમ્ર નેતા હતા, જેમને ભારતીય લોકો ખૂબ પ્રેમ કરતા હતા.
સરદાર પટેલનું 15 ડિસેમ્બર, 1950 ના રોજ હૃદયરોગના હુમલાથી મુંબઈમાં અવસાન થયું હતું. તેમના મૃત્યુથી ભારતના એક મહાન નેતાનો અંત થયો, જેમણે દેશની સ્વતંત્રતા અને એકતામાં અમૂલ્ય યોગદાન આપ્યું હતું. સરદાર પટેલને ભારતના લોખંડી પુરુષ તરીકે યાદ કરવામાં આવે છે. તેમનું જીવન અને કાર્ય આવનારી પેઢીઓ માટે પ્રેરણા રહેશે.