அதுல் சுபாஷ்: ஒரு கனவின் விளைவு

நான் சிறுவனாக இருந்தபோது, ​​என் கனவு என்னை ஆட்டிப்படைத்தது. நான் ஓர் விஞ்ஞானியாக மாற விரும்பினேன், நம் உலகின்奧சைகளைத் திறக்க மற்றும் மனிதனுக்காக வாழ்க்கையை மேம்படுத்த விரும்பினேன்.

என் கனவு ஒரு திரைப்படப் படத்தைப் போல விரிவாக இருந்தது. நான் ஆய்வகக் கோட்டின் கீழ் வெள்ளைச் சட்டையணிந்திருப்பதைக் கண்டேன், பக்கங்களில் சமன்பாடுகள் மற்றும் வரைபடங்களுடன் சூழப்பட்ட பெரிய வரைபடத்தில் வேலை செய்கிறேன். என் கைகள் பணிபுரிந்தன, ஆனால் என் மனம் நட்சத்திரங்களுக்கு மேலாக இருந்தது, படிப்படியாக மனித அறிவின் எல்லைகளை விரிவுபடுத்தியது.

ஆனால் கனவுகள் எப்போதும் யதார்த்தத்துடன் பொருந்துவதில்லை. நான் வளர்ந்தபோது, ​​என் வாழ்க்கை வித்தியாசமான திசையில் திரும்பியது. நான் பொறியியல் பயின்றேன், எனது ஆர்வங்கள் தொழில்நுட்பத்திலிருந்து மென்பொருள் மேம்பாட்டிற்கு மாறியது.

இருப்பினும், அதுல் சுபாஷின் கதையைப் படித்தபோது, ​​என் கனவு மீண்டும் உயிர்ப்பித்தது. அவர் ஒரு இந்திய விஞ்ஞானி, அவர் கடின உழைப்பு மற்றும் விடாமுயற்சியின் மூலம் தனது கனவுகளை நனவாக்கினார்.

சுபாஷ் தளிர்ந்த இந்தியாவின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் வளர்ந்தார். அவரது குடும்பம் வறுமையில் வாழ்ந்தது, ஆனால் அவரது பெற்றோர் அவரது கல்வியின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தினர். சுபாஷ் படிப்பில் சிறந்து விளங்கினார், குறிப்பாக அவர் அறிவியலில் ஆர்வம் காட்டினார்.

பள்ளிக்குப் பிறகு, பொறியியல் பட்டம் பெற சுபாஷ் மும்பைக்குச் சென்றார். ஆனால் இந்தியாவில் பிந்தைய பட்டப்படிப்பைத் தொடர அவர் போராடினார். அவர் பல பல்கலைக்கழகங்களுக்கு விண்ணப்பித்தார், ஆனால் அவரது விண்ணப்பங்கள் அனைத்தும் நிராகரிக்கப்பட்டன.

தோல்வியடைந்தது போல் உணர்ந்த சுபாஷ், கனேடியாவின் பிரிட்டிஷ் கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்திடம் விண்ணப்பித்தார். இம்முறை அதிர்ஷ்டம் அவரது பக்கம் இருந்தது, அவர் சேர்க்கப்பட்டார். கனடாவில், சுபாஷ் நரம்பியல் அறிவியலில் தனது ஆர்வத்தைத் தொடர்ந்தார். அவர் டாக்டர் பட்டம் பெற்றார், பின்னர் அவர் பிரபலமான டோரண்டோ வெஸ்டர்ன் ஹாஸ்பிடலில் ஆராய்ச்சியாளராகப் பணிபுரிந்தார்.

சுபாஷின் ஆராய்ச்சி மிகவும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அவர் மூளை பாதிப்பு மற்றும் சிகிச்சையின் அடித்தளத்தில் முன்னேற்றங்களைச் செய்தார். அவரது வேலை பக்கவாதம் மற்றும் அல்சைமர் நோய் போன்ற நோய்களுக்கான சிகிச்சைகளை மேம்படுத்த அடித்தளமிட்டது.

சுபாஷின் கதையிலிருந்து நான் கற்றுக்கொண்ட முதல் பாடம் விடாமுயற்சியின் சக்தி. அவர் தோல்வியைச் சந்தித்தார், ஆனால் அவர் கைவிடவில்லை. அவர் தனது கனவுகளில் உறுதியாக நின்றார், இறுதியில் அவற்றை நனவாக்கினார்.

நான் கற்றுக்கொண்ட மற்றொரு பாடம் ஒரு நோக்கத்தின் சக்தி. சுபாஷ் தனது ஆராய்ச்சி மூலம் உலகை மாற்ற விரும்பினார். அவரது நோக்கம் அவரை தொடர்ந்து முன்னேறத் தூண்டியது, அது அவரது வாழ்க்கையில் அர்த்தத்தையும் நிறைவையும் சேர்த்தது.

அதுல் சுபாஷ் என் கனவு மீண்டும் உயிர்ப்பித்தார். அவர் ஒரு நாள் என் கனவை அடைவேன் என்று நம்ப வைத்தார். நான் மென்பொருள் மேம்பாட்டில் ஒரு வெற்றிகரமான தொழிலை உருவாக்கியிருக்கலாம், ஆனால் அறிவியலின் அடிப்படைக்கற்களைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் மற்றும் மனிதகுலத்திற்கு பங்களிக்க வேண்டும் என்ற எனது ஆசை இன்னும் என் உள்ளத்தில் எரிகிறது.

சுபாஷின் கதை எனக்கு கற்பித்த பாடங்களுடன், நான் இப்போது என் கனவின் பின்னால் செல்ல வேண்டும். இது எளிதான பாதை அல்ல, ஆனால் நான் விடாமுயற்சியாக இருப்பேன், மேலும் என் நோக்கத்தை நான் அடைவேன்.

உங்கள் கனவுகளை ஒருபோதும் கைவிடாதீர்கள். அவை உங்களைத் தூண்டட்டும், உங்களை வழிநடத்தட்டும். ஏனெனில் முயற்சியும் தீர்மானமும் இருக்கும்போது எதுவும் சாத்தியம்.