உண்மையிலேயே ஏன் மரணம் என்பது ஒரு முடிவு அல்ல?

நான் லூசி. நான் 22 வயது. நான் ஒரு கல்லூரி மாணவி. நான் வாழ்க்கையில் சந்தோஷமாக இருக்கிறேன். நான் எனது நண்பர்களுடனும் குடும்பத்துடனும் நேரம் செலவிட விரும்புகிறேன். எனக்குப் பிடித்தமான புத்தகங்களைப் படிப்பதையும், இசை கேட்பதையும் நான் விரும்புகிறேன். நான் ஒரு சாதாரணமானவள் இல்லை. ஆனால் நான் வாழ்க்கையை மிகவும் நேசிக்கிறேன்.
ஒரு நாள் நான் சாலையைக் கடக்கும்போது ஒரு கார் என் மீது மோதியது. நான் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டேன். நான் கோமா நிலையில் இருந்தேன். சில நாட்களுக்குப் பிறகு நான் விழித்தேன். நான் விபத்துக்குள்ளாகிவிட்டேன் என்பதை எனக்கு அப்போதுதான் தெரிந்தது. நான் மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலி என்று உணர்ந்தேன். நான் இறந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் நான் இல்லை. நான் உயிர் பிழைத்தேன்.
ஆனால் அது ஒரு முடிவு அல்ல என்பதை நான் விரைவில் உணர்ந்தேன். விபத்தில் எனக்கு பல காயங்கள் ஏற்பட்டன. என் தலையில் காயம். என் காலில் முறிவு. என் கையில் ஒரு காயம். நான் மருத்துவமனையில் நீண்ட நாட்கள் இருக்க வேண்டியிருந்தது. பல மருத்துவர்களும் செவிலியர்களும் என்னைப் பார்த்துக்கொண்டனர். அவர்கள் எனக்கு மருந்து கொடுத்தார்கள். அவர்கள் எனக்கு சிகிச்சை அளித்தார்கள். அவர்கள் என்னைப் பார்த்துக்கொண்டார்கள். நான் மெதுவாக குணமடைந்தேன்.
ஆனால் என் மனம் குணமடையவில்லை. நான் விபத்தைப் பற்றி தொடர்ந்து கனவு கண்டேன். நான் கையில் காயத்துடன் எப்படி ஓடுகிறேன் என்று கனவு கண்டேன். நான் மருத்துவமனையில் எப்படி படுத்துக்கொண்டிருக்கிறேன் என்று கனவு கண்டேன். நான் இறந்ததாக எப்படி கனவு கண்டேன். நான் பயந்தேன். நான் சோகமாக இருந்தேன். நான் கோபமாக இருந்தேன். நான் குழப்பமடைந்தேன்.
எனக்கு என்ன நடந்தது என்று யாருக்கும் புரியவில்லை. என் நண்பர்கள் மற்றும் குடும்பத்தினர் என்னால் என்ன நடந்தது என்று சொல்ல முடியவில்லை. மருத்துவர்கள் மற்றும் செவிலியர்களால் என்னால் என்ன நடந்தது என்று சொல்ல முடியவில்லை. நான் என்ன நடந்தது என்று எனக்கு புரியவில்லை.
நான் தனியாக உணர்ந்தேன். நான் தவறாக உணர்ந்தேன். நான் மோசமாக உணர்ந்தேன். என்ன நடக்கிறது என்று எனக்கு புரியவில்லை. என்ன செய்வது என்று எனக்கு தெரியவில்லை. நான் வாழ வேண்டுமா அல்லது இறக்க வேண்டுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.
நான் வாழ முடிவு செய்தேன். நான் உயிர் பிழைத்தேன். நான் போராடினேன். நான் கஷ்டப்பட்டேன். நான் கண்ணீர் விட்டேன். ஆனால் நான் விட்டுக்கொடுக்கவில்லை. நான் வாழத் தேர்ந்தெடுத்தேன்.
மரணம் ஒரு முடிவு அல்ல. இது தொடக்கம். இது ஒரு வாழ்க்கையின் முடிவு அல்ல. அது மற்றொரு வாழ்க்கையின் தொடக்கம். ஒரு புதிய வாழ்க்கை. ஒரு சிறந்த வாழ்க்கை.
நீங்கள் விபத்தில் சிக்கிக் கொண்டால், நீங்கள் இறப்பீர்கள் என்று அர்த்தமல்ல. நீங்கள் குணமடைவீர்கள். நீங்கள் போராடுவீர்கள். நீங்கள் கஷ்டப்படுவீர்கள். நீங்கள் கண்ணீர் விடுவீர்கள். ஆனால் நீங்கள் விட்டுக்கொடுக்க மாட்டீர்கள். நீங்கள் வாழத் தேர்ந்தெடுப்பீர்கள்.
மரணம் ஒரு முடிவு அல்ல. இது தொடக்கம். இது ஒரு வாழ்க்கையின் முடிவு அல்ல. அது மற்றொரு வாழ்க்கையின் தொடக்கம். ஒரு புதிய வாழ்க்கை. ஒரு சிறந்த வாழ்க்கை.