ஓடே பார்ட்டி என்றால் இதுதான் பார்ட்டி!

கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை மரங்கள் படர்ந்து, அவற்றுக்கு நடுவில் மார்ச் மாத வெயிலை ஊடுருவும் தங்க நிற கதிர்களாக ஒரு சாலை நீண்டு சென்றது. அந்த சாலையின் ஒரு பக்கம் மாநில சிறைச்சாலை இருந்தது. சிறைச்சாலையின் சுற்றுச்சுவர் குறைந்தது ஒரு மைல் நீளம் இருந்தது, அதன் கம்பி வேலிக்கு மேல் பார்த்தால், நான் கடந்து வந்த பாதைகள் தெரிந்தன.

எனது இடது கண்ணை மூடிக்கொண்டு, நான் அந்த சுற்றுச்சுவரின் மீது எப்படி ஏறினேன், உள்ளே செல்லும் கேமராக்களைத் தவிர்த்தேன், மற்றும் காவல்துறையினரால் கண்டுபிடிக்கப்படாமல் கொலைக்குற்றவாளி கைதியை எப்படி சந்தித்தேன் என்பதை நினைத்துப் பார்த்தேன்.

அது என் வாழ்வில் மிகக் கடுமையான சோதனையாக இருந்தது. நான் சிறைச்சாலையின் சுற்றுச்சுவரில் ஏறியதில் இருந்து வெளியேறும் வரை ஒவ்வொரு நொடியும் என் இதயம் என் மார்பில் அடித்தது. ஆனால் நான் அந்த கைதியை சந்திக்க வேண்டியிருந்தது, அவன் சொல்ல வேண்டியதை கேட்க வேண்டியிருந்தது.

அவன் ஒரு கொலைகாரன். அவன் பல ஆண்டுகளாக சிறையில் வாழ்ந்து வந்தான். ஆனால் அவன் சொல்ல வேண்டியது எனக்கு முக்கியமானது. அவன் சொன்னது உண்மையாக இருந்தால், எனது வாழ்க்கை மாறும். எனது எதிர்காலம் மாறும். இது எனக்கு ஒரு வாய்ப்பு. நான் அதை எடுக்க வேண்டும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

நான் என் காரில் ஏறி, எஞ்சின் ஓசையை உரக்க இயக்கிவிட்டு, அந்த சாலையில் இருந்து விலகிச்சென்றேன். நான் இன்னும் அதிர்ச்சியில் இருந்தேன். என்ன நடந்தது என்பதை நம்ப முடியவில்லை. ஆனால் நான் அந்த கைதியை சந்தித்தேன். நான் அவன் சொல்ல வேண்டியதை கேட்டேன். இப்போது, நான் அந்த தகவலை என்னுடன் எடுத்துச் செல்கிறேன், அதை என்ன செய்வது என்று தெரியாமல்.

அது ஒரு ரகசியம். ஒரு επικ البريء சூப்பர் சீக்ரெட். நான் அதை யாரிடமும் சொல்ல முடியாது. ஆனால் நான் அதை என்னுடன் எடுத்துச் செல்ல வேண்டும். அது எனக்கு முக்கியம். இது என் வாழ்க்கையை மாற்றும்.