களவு!

ஒரு மதியம் போல் இருந்தது, நான் அமைதியாக வீட்டில் உட்கார்ந்திருந்தேன், சூரியக் கதிர்கள் சாளரம் வழியாக உள்ளே பாய்ச்சிக் கொண்டிருக்கும்போது, ​​ஒரு அமைதியான ஒலியைத் தவிர வேறு எந்த சத்தமும் இல்லை. எனது மனம் அமைதியாக இருந்தது, எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் என் வேலையைச் செய்து கொண்டிருந்தேன்.

ஆனால் எங்கிருந்தோ ஒலிக்குறைந்த "டக்" என்ற ஒலி கேட்டது. நான் சற்று அசந்துபோனேன், ஏதோ சரியில்லை என்று எண்ணினேன். என் மனம் பதறியது, என் உடல் உறைந்தது. துணிச்சலை வரவழைத்துக்கொண்டு, மெதுவாகக் கதவைத் திறந்து பார்த்தேன்.

என் வீடு குழப்பமாக இருந்தது. எனது பொருட்கள் அனைத்தும் சிதறிக்கிடந்தன. எனது விலைமதிப்பற்ற நகைகள் காணவில்லை, என்னுடைய தொலைபேசி மற்றும் மடிக்கணினி ஆகியவையும் மாயமாகிவிட்டன.

அதிர்ச்சியில் நான் கதறினேன். என் வீடு எனது பாதுகாப்பான இடம், ஆனால் அது இப்போது மீறப்பட்டுவிட்டது. நான் வெறுமை அடைந்தேன், துரோகத்தால் பாதிக்கப்பட்டேன்.

உடனடியாக போலீசுக்குத் தகவல் கொடுத்தேன். சில நிமிடங்களில், அவர்கள் வந்து சம்பவ இடத்தைச் சோதனை செய்தனர். அவர்கள் என்னிடம் நிறைய கேள்விகளைக் கேட்டனர், ஆனால் எந்த பதிலும் எனக்குத் தெரியவில்லை.

போலீஸ் சென்ற பிறகு, நான் என் வீட்டைச் சுத்தம் செய்து, என் பொருட்களை மீண்டும் ஒழுங்கமைக்கத் தொடங்கினேன். ஆனால் எனது உள்ளம் அமைதியற்றதாக இருந்தது. என் பாதுகாப்புணர்வு குலையத் தொடங்கிவிட்டது.

அந்த நாளுக்குப் பிறகு, நான் என் வீட்டைப் பாதுகாப்பாக வைத்திருக்க எனக்குத் தெரிந்த அனைத்தையும் செய்யத் தொடங்கினேன். நான் விளக்குகளை எரித்து வைத்தேன், கதவுகளை பூட்டி வைத்தேன், பாதுகாப்பு அலாரத்தை நிறுவினேன்.

ஆனால் என் மனம் இன்னும் அமைதியடையவில்லை. நான் எப்போதும் என் வீட்டில் தனியாக இருப்பதைப் போன்ற ஓர் உணர்வு இருந்தது, யாரோ என்னைக் கண்காணிப்பது போல் இருந்தது.

ஒரு நாள், நான் சமையலறையில் இருந்தேன், உணவு தயாரித்துக் கொண்டிருந்தேன். திடீரென்று, என் பின்புறத்தில் ஒரு ஒலியைக் கேட்டேன். நான் திரும்பிப் பார்த்தேன் - அங்கே யாரும் இல்லை.

இருப்பினும், அந்த ஒலி என்னை அச்சுறுத்தியது, என் மனதில் சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது. நான் வீட்டைத் தேடினேன், ஆனால் யாரையும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

நான் போலீசை மீண்டும் அழைத்தேன், ஆனால் அவர்களால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. என் வீட்டில் எந்த அத்துமீறலும் நடக்கவில்லை, என் பொருட்கள் அனைத்தும் பாதுகாப்பாக இருந்தன.

ஆனால் எனக்கு என் மன அமைதி மட்டும் கிடைக்கவில்லை. நான் இப்போது எப்போதும் பயத்தில் வாழ்கிறேன், யாரோ என்னைக் கண்காணிப்பார்கள் என்று பயப்படுகிறேன்.

என் வீடு இனி பாதுகாப்பான இடமாக இல்லை என்பதை அறிவது நொறுக்குகிறது. ஆனால் நான் என்ன செய்ய முடியும்? நான் என் பயத்தை எப்படி வெல்ல முடியும்?

நான் இப்போது என் வீட்டை விற்று விட்டு வேறொரு இடம் தேடி வருகிறேன். என் இதயம் என் வீட்டுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனால் எனது அமைதி மனதை விட முக்கியமானது.

எனது அனுபவத்திலிருந்து நீங்கள் கற்றுக்கொள்ளக்கூடிய சில பாடங்கள் இங்கே உள்ளன:

• உங்கள் வீட்டை எப்போதும் பாதுகாப்பாக வைத்திருங்கள், குறிப்பாக நீங்கள் ஒருவராக வசிக்கும்போது.
• உங்களுக்கு ஏதாவது வித்தியாசமாக இருப்பதை உணர்ந்தால், உடனடியாக போலீசுக்குத் தகவல் தெரிவியுங்கள்.
• உங்கள் பயத்தை வெல்லத் தயங்காதீர்கள். உங்களுக்கு உதவக்கூடிய பல வளங்கள் உள்ளன.

நீங்கள் திருட்டுக்கு உள்ளானால், தனியாக உணராதீர்கள். நீங்கள் ஒருவரல்ல, உங்கள் கஷ்டத்தில் உங்களுக்கு உதவ பலர் உள்ளனர் என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்.