சூப்பர் கப்

கடந்த சனிக்கிழமையன்று, பீச்சிபரா கொய்யா கிராமத்தில் முதல் முறையாக நடைபெற்ற சூப்பர் கப் கால்பந்து போட்டி மிகப்பெரிய வெற்றியாக அமைந்தது. ஆனால், வெற்றி என்பதை நான் முற்றிலும் விளையாட்டு ரீதியாகப் பார்க்கவில்லை.

கோவை மண்டலத்தில் இருந்து ஐந்து கிராமங்கள் இந்த போட்டியில் பங்கேற்றன. நமது கிராமம் சாம்பியன் பட்டத்தை வென்றது. இது நிச்சயமாக ஒரு சாதனம்தான். ஆனால், அதையும் தாண்டி, இந்த போட்டி எனக்குள் ஏற்படுத்திய தாக்கம்தான் அதிகம்.

கடந்த சில மாதங்களாக, நமது கிராமம் சில பிரச்சனைகளை எதிர்கொண்டு வந்தது. அவை நம்மிடையே பிளவை ஏற்படுத்தியிருந்தன. சூப்பர் கப் போட்டி அந்த பிரச்சனைகளை மறக்கடிக்க ஒரு வாய்ப்பாக அமைந்தது. போட்டியின்போது, எல்லாரும் ஒரே அணியாக விளையாடினோம். எங்கள் கிராமத்தின் பெயர், எங்கள் கிராமத்தின் மானம் இரண்டையும் காக்க வேண்டுமென்ற ஒரு நோக்கம் எங்களுக்கிடையில் இருந்தது.

ஒவ்வொரு கோல் அடிக்கும்போதும், ஒவ்வொரு பாசையும் பிடிக்கும்போதும், ஒவ்வொரு வெற்றியையும் கொண்டாடும்போதும், எங்கள் பிணைப்பு இன்னும் வலுவாக மாறிக் கொண்டே போனது. இதற்கு முன்பு நான் எங்கள் கிராமத்தில் இப்படியொரு ஒற்றுமையை கண்டதில்லை. இது வெறும் ஒரு கால்பந்து போட்டி இல்லை; அது எங்கள் கிராமத்தின் மறுமலர்ச்சிக்கான ஒரு விதையாக இருந்தது.

நான் சூப்பர் கப் போட்டியில் பங்கேற்றதில்லை. ஆனால், அது எங்கள் கிராமத்திற்கு செய்த மாற்றத்தை நான் கண்கூடாகக் கண்டேன். இந்தப் போட்டி எங்களுக்கு ஒரு புதிய நம்பிக்கையைக் கொடுத்திருக்கிறது. எங்கள் கிராமத்தில் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்பதை அது எங்களுக்கு உணர்த்தியுள்ளது. அடுத்த முறை யாராவது சூப்பர் கப் சாம்பியன்ஷிப் பற்றி பேசும்போது, அவர்கள் ஒரு வார இறுதி கால்பந்து போட்டியைப் பற்றி மட்டும் பேசமாட்டார்கள். அவர்கள் நமது கிராமத்தின் மறுமலர்ச்சியின் கதையையும் பேசுவார்கள்.

இந்த சூப்பர் கப் போட்டி எனக்கு சொல்லிக் கொடுத்த மிகப்பெரிய பாடம் என்னவென்றால், ஸ்போர்ட்ஸ் வெறும் கேளிக்கை அல்ல. அது மக்களை ஒன்றிணைக்கவும், அவர்களுக்கு ஒரு புதிய நம்பிக்கையைக் கொடுக்கவும் ஒரு சக்தி வாய்ந்த கருவியாக இருக்க முடியும். நமது சூப்பர் கப் போட்டி அதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம்.

நமது சூப்பர் கப் வெற்றிக்கு வாழ்த்துக்கள். இந்த வெற்றி எங்கள் கிராமத்திற்கு ஒரு புதிய தொடக்கமாக இருக்கும்.