டொமினிக் மற்றும் பெண்களுக்கான பர்ஸ்

ஓர் ஆழமான, வளைந்த சாலையின் முனையில் உள்ள அடர்ந்த காட்டில், டொமினிக் என்ற இளம் பெண் வசித்து வந்தார். அவள் தனது தாயுடன் ஒரு சிறிய குடிசையில் வாழ்ந்து வந்தாள், அவர்கள் இருவரும் ஏழ்மையாக வாழ்ந்து வந்தனர். டொமினிக் வீட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருக்கும் ஒரு தொழிற்சாலையில் வேலை செய்து வந்தாள், அவளின் வருமானம் அவர்களின் அன்றாட வாழ்க்கைக்கே போதுமானதாக இருந்தது.
ஒரு மாலையில், டொமினிக் வேலையிலிருந்து வீடு திரும்பும் வழியில், சாலையோரத்தில் ஒரு பர்ஸ் கிடப்பதைக் கண்டாள். அவள் அதை எடுத்துப் பார்த்தபோது, அதில் பணம் மற்றும் கிரெடிட் கார்டுகள் உள்ளன என்பதைக் கண்டாள். டொமினிக் முதலில் தயங்கினாள், ஆனால் பின்னர் அதை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டிற்கு விரைந்தாள்.
வீட்டிற்கு வந்ததும், டொமினிக் தனது தாயிடம் தான் கண்டுபிடித்த பர்ஸைக் காண்பித்தாள். அவர்கள் இருவரும் பணத்தை எண்ணிப் பார்த்தனர், அது அவர்கள் ஒரு வருடத்திற்கும் மேலாக சம்பாதித்த தொகையை விட அதிகமாக இருந்தது. டொமினிக் மற்றும் அவளது தாய் இருவரும் மகிழ்ச்சியடைந்தனர்.
அவர்கள் பணத்தை எவ்வாறு செலவிடுவது என்று திட்டமிடத் தொடங்கினர். அவர்கள் முதலில் தங்கள் குடிசையைச் சரிசெய்ய விரும்பினர், பின்னர் டொமினிக்கின் தாய் ஒரு சிறிய வியாபாரத்தைத் தொடங்க விரும்பினாள். அவர்கள் இருவரும் ஒன்றாக ஒரு புதிய எதிர்காலத்தை கட்டியெழுப்ப ஆவலுடன் இருந்தனர்.
பல நாட்கள் கடந்து போனாலும், பர்ஸின் உரிமையாளர் வந்து அதை கேட்கவில்லை. டொமினிக் மற்றும் அவளது தாய் பர்ஸை வைத்திருக்க முடிவு செய்தனர், பின்னர் அதன் உரிமையாளரைக் கண்டுபிடித்தால் அதை திருப்பித் தர முடிவு செய்தனர்.
சில வாரங்கள் கழித்து, டொமினிக் நகரத்தின் மையத்தில் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தாள். அவள் ஒரு பெண் பர்ஸை இழந்துவிட்டதாக அறிவிப்பு ஒன்றைப் பார்த்தாள். டொமினிக் அந்தப் பெண்ணை அணுகி, அவளிடம் பர்ஸ் தன்னிடம் இருப்பதாகக் கூறினாள்.
பர்ஸின் உரிமையாளர் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தார். அவள் டொமினிக்குக்கு நன்றி சொல்லிவிட்டு, அவளிடம் ஒரு பெரிய தொகை பணத்தை வழங்கினாள். டொமினிக் பணத்தை எடுத்துக்கொள்ள மறுத்துவிட்டாள், அவள் உதவ விரும்பியதாகவும், அதற்காக பணம் பெற விரும்பவில்லை என்றும் கூறினாள்.
பர்ஸின் உரிமையாளர் டொமினிக்கின் நேர்மை மற்றும் கருணையால் நெகிழ்ந்தாள். அவள் டொமினிக்கிடம் தனது பெயர் சாரா என்றும், தான் ஒரு வணிகப் பெண் என்றும் கூறினாள். அவர் டொமினிக்குக்கு ஒரு வேலை வாய்ப்பை வழங்கினார், மேலும் டொமினிக் அதை ஏற்றுக்கொண்டார்.
டொமினிக் சாராவின் கீழ் வேலை செய்யத் தொடங்கினார், மேலும் அவர்கள் நெருங்கிய நண்பர்களானார்கள். டொமினிக் தனது புதிய வேலையில் மகிழ்ச்சியாக இருந்தாள், அவளுக்கும் அவளது தாய்க்கும் எதிர்காலம் பிரகாசமாக தெரிந்தது.
இறுதியாக, டொமினிக் நீண்ட காலமாக தேடி வந்த ஆறுதலையும் நிம்மதியையும் கண்டார். அவள் தனது தாயுடன் ஒரு சிறிய குடிசையில் வசித்ததால், அவளால் தனது வாழ்க்கையில் ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்த முடியவில்லை. ஆனால் இப்போது, அவள் தனது கனவுகளை நனவாக்கும் வாய்ப்பைப் பெற்றிருந்தாள்.
டொமினிக் தனது அனுபவத்திலிருந்து கற்றுக்கொண்டார், நேர்மை மற்றும் கருணை வெகுமதி அளிக்கும் என்பதை அறிந்தார். அவள் தனது புதிய வேலையில் கடினமாக உழைத்தாள், மேலும் சில ஆண்டுகளில், அவள் சாராவின் வணிகத்தில் பங்குதாரரானாள். டொமினிக் மற்றும் அவளது தாய் ஒருபோதும் ஏழையாக வாழவில்லை, மேலும் அவர்கள் எப்போதும் நன்றியுடன் திரும்பிப் பார்த்தனர்.