மௌனி அமாவாசை

நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு நான் என்னுடைய சொந்த ஊர்க்கு செல்ல முடிந்தது. அப்போது மௌனி அமாவாசையாக இருந்தது. என்னுடைய வீட்டு முன்னால் வரிசையாக ஏற்றப்பட்டுள்ள தீபங்களின் ஒளியில், அந்த கண்காட்சியே ஒரு கலைப்படைப்பு போன்று ஜொலித்தது.
என்னுடைய சிறுவயது நினைவுகளில், மௌனி அமாவாசை திருவிழா மிகவும் பிரம்மாண்டமாக கொண்டாடப்படுவதுண்டு. அந்த சமயம் முழு ஊரும் ஒரே திருவிழாக் கோலம் பூண்டிருக்கும். ஆனால் இன்று நமது பரபரப்பான வாழ்வில், திருவிழா கொண்டாட எல்லாருக்கும் நேரமில்லை.
என் அம்மா என்னை அழைத்தார், "வீட்டு வாசலில் தீபம் ஏற்றுமா?". நான் தயங்காமல் சென்றேன். அம்மாவின் கையில் இருந்த தீபத்தின் திரியில் இருந்து எனது தீபத்தின் திரியை பற்ற வைத்தேன். தீபம் ஏற்றும் போது, அந்த நெய்யின் மணம் முழு வீட்டிலும் வியாபித்தது. தீப ஒளியில் என்னுடைய சிறிய வீடு மிகவும் அற்புதமாக காட்சியளித்தது.
அதன் பிறகு நான் அம்மாவின் அருகில் சென்று அமர்ந்தேன். அவர் எனக்கு அந்த பண்டிகையின் கதையை சொல்ல ஆரம்பித்தார். "முற்காலத்தில், இந்த நாளில் முனிவர்கள் அனைவரும் வனத்திலிருந்து ஊருக்கு வந்து யாசிப்பார்கள். அவர்களின் தெய்வீக ஆசீர்வாதம் கிடைக்க, மக்கள் தங்கள் வீட்டு வாசலில் தீபம் ஏற்றுவார்கள். அதனால், இந்த நாள் மௌனி அமாவாசை என்று அழைக்கப்படுகிறது."
என்னுடைய அம்மாவின் கதையை கேட்ட பிறகு, நான் அந்த தீப ஒளியை உற்றுப் பார்த்தேன். அந்த ஒவ்வொரு தீப ஒளியும் ஒரு முனிவரின் ஆசீர்வாதம் போல் தோன்றியது. அந்த தீப ஒளி என் மனதை ஒருவித சாந்தியால் நிரப்பியது.
"அம்மா, இந்த தீப ஒளியை பார்க்கும் போது, என்னுள் ஒருவித ஆனந்தம் ஏற்படுகிறது." என்று நான் கூறினேன்.
அம்மா புன்னகைத்து, "அதுதான் இந்த திருவிழாவின் நோக்கம். நம் மனதை சாந்தப்படுத்தவும், தெய்வீக ஆசீர்வாதம் பெறவும்தான் இந்த தீபங்கள் ஏற்றப்படுகின்றன." என்றார்.
இன்றைய காலகட்டத்தில், நாம் அனைவரும் மிகவும் பரபரப்புடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். நமக்கு எதற்காகவும் நேரமில்லை. ஆனால், நம் முன்னோர்கள் காட்டித்தந்த இந்த திருவிழாவைக் கொண்டாடுவதன் மூலம், நம் மனதை சாந்தப்படுத்தி, தெய்வீக ஆசீர்வாதம் பெற முடியும்.
மௌனி அமாவாசை என்பது வெறும் திருவிழா மட்டுமல்ல; அது நம் மனதை புனிதப்படுத்தி, நமக்கு ஆன்மீக வளர்ச்சியை தரும் ஒரு சிறப்பு நாளாகும். இந்த நன்னாளில், நம் வீட்டு வாசலில் தீபம் ஏற்றி, முன்னோர்களின் ஆசீர்வாதத்தைப் பெறுவோம்.