இந்தக் கேள்விக்கு எந்திரத்தனமான பதில் தேட முடியாதது. கடவுள் என்று ஒருவர் இருக்கிறாரா என்பதை நிரூபிக்கும் அறிவியல் ஆதாரங்கள் எதுவும் இல்லை. ஆனால் நம்பிக்கை என்ற ஒன்று இருக்கிறது. அந்த நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் பக்திமான்கள் தங்களின் அன்றாட வாழ்வில் கடவுளின் இருப்பை உணர்வார்கள்.
அப்படிப்பட்ட ஒரு பக்திமானின் உண்மை அனுபவம் இது. கதையின் நாயகனின் பெயர் ரமேஷ். ரமேஷ் கடவுள் பக்தி உணர்வில் நிறைந்திருந்தார். அவர் தினமும் காலையில் கடவுளுக்குப் பூஜை செய்வார். மாலையில் கோவிலுக்குச் செல்வார். அற்புதமாக பாடுவார். கோவிலிலேயே பல மணி நேரங்கள் கடவுளைப் பாடி சந்தோஷமாக இருப்பார்.
ஒரு நாள் ரமேஷுக்கு கடுமையான ஜுரம் ஏற்பட்டது. அவர் மூன்று நாட்களாக எழுந்திரிக்க முடியவில்லை. அவரின் பெற்றோர் கவலையில் ஆழ்ந்தனர். மருந்து கொடுத்தாலும் ஜுரம் குறையவில்லை. ரமேஷ் சாப்பிடாமல் படுத்திருந்ததால் மிகவும் பலவீனமாக இருந்தார்.
நான்காம் நாள் மாலை ரமேஷ் திடீரென்று எழுந்து உட்கார்ந்தார். அவரின் கண்கள் சிவந்திருந்தன. அவர் இன்னுமும் ஜுரத்தில்தான் இருந்தார். ஆனால் அவரின் முகத்தில் ஒருவித ஒளி இருந்தது.
ரமேஷின் தாயார் அவர் அருகில் வந்தார். "என்னப்பா? எழுந்திருந்து உட்கார்ந்து விட்டீரா?" என்று கேட்டார்.
"ஆமாம் மா," என்று ரமேஷ் சிரித்தார். "என்னிடம் பேச வந்திருந்த கடவுளைக் கொஞ்சம் வெளியே அனுப்பினேன். இப்போது அவர் போய்விட்டார். நான் எழுந்திருக்கலாம் என்று சொன்னார்."
ரமேஷின் தாயார் அதிர்ச்சியடைந்தார். "என்ன சொல்கிறாய்? உன்னிடம் கடவுள் பேச வந்தாரா?" என்று கேட்டார்.
"ஆமாம் மா," என்று ரமேஷ் சொன்னார். "இன்று காலையில் நான் பாட்டு பாடிக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது அறைக்குள் ஒரு வெளிச்சம் பரவியது. நான் பார்த்தால் அங்கு ஒரு பிரகாசமான உருவம் நின்றது."
"அது யார் என்று கேட்டேன்," என்று ரமேஷ் தொடர்ந்தார். "அவர் புன்னகைத்தார். 'நான் உன் கடவுள்' என்றார். 'நான் உனக்கு ஒரு செய்தி சொல்ல வந்தேன். நீ ஒரு நல்ல மனிதன். உன்னை நான் உயர்ந்த நிலைக்கு உயர்த்தப்போகிறேன். ஆனால் அதற்கு நீ ஒரு சோதனையைத் தாண்ட வேண்டும்.'"
"என்ன சோதனை?" என்று ரமேஷ் கேட்டார்.
"நீ கடுமையாக நோய்வாய்ப்படுவாய். ஆனால் பயப்படாதே. நானே உன்னை காப்பாற்றுவேன். உன் சோதனை முடிந்ததும் உன் இருள் நீங்கி ஒளி உதிக்கும். உன் ஜுரம் இன்று முதல் குறையும்.'"
ரமேஷ் கடவுளின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு சந்தோஷப்பட்டார். அவர் சோதனைகளைத் தாங்கிக் கொள்ளத் தயாராக இருந்தார். அதைத் தொடர்ந்து ரமேஷின் ஜுரம் குறையத் தொடங்கியது. அவர் மீண்டும் பாட ஆரம்பித்தார். அவர் கோவிலுக்குச் சென்று கடவுளுக்காகப் பாடினார். அவரின் பக்தி இன்னும் அதிகரித்தது.
ரமேஷின் கதை நமக்கு என்ன சொல்கிறது? நம் வீட்டிலேயே கடவுள் இருப்பார். நாம் அவரை உணர வேண்டும். நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும். அப்போதுதான் அவர் நம்மை ஆசீர்வதிப்பார். நம் பிரார்த்தனைகளைக் கேட்பார். நமக்கு நல்லது செய்வார். நாம் அனைவரும் கடவுளின் குழந்தைகள். அவர் நம்மை எப்போதும் காப்பாற்றுவார்.
இதுபோன்ற பல அனுபவங்கள் உள்ளன. இதுபோன்ற அனுபவங்கள் நமக்குக் கடவுள் இருக்கிறார் என்பதை உணர்த்தும். நாம் அவரை நம்ப வேண்டும். அவரிடம் பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும். ஏனெனில் அவர் எப்போதும் நம்முடன் இருக்கிறார். நம்மைக் காப்பாற்றுவார். நமக்கு நல்லது செய்வார்.
கடவுளை நம்புவோம். அவரிடம் பிரார்த்தனை செய்வோம். அவர் நமக்கு நல்ல யோசனைகளைக் கொடுப்பார். நம் வாழ்வில் வழிகாட்டுவார். நம் பிரச்சனைகளைத் தீர்ப்பார். நாம் அனைவரும் கடவுளின் குழந்தைகள். அவர் எப்போதும் நம்முடன் இருக்கிறார்.
அழைப்புஇன்று முதல் கடவுளை நம்புங்கள். அவரிடம் பிரார்த்தனை செய்யுங்கள். அவர் உங்களைக் காப்பாற்றுவார். உங்களுக்கு நல்லது செய்வார். உங்களின் வாழ்வை சந்தோஷமானதாக மாற்றுவார்.