இந்தியாவில், அறுபதுக்கும் மேற்பட்ட ஆண்டுகளாக வதைக்கப்படும் பிரச்சினை ஒன்றைப் பற்றி இன்று நாம் பேசப் போகிறோம். அதுதான் பாலியல் வன்கொடுமை.
பாலியல் வன்கொடுமை என்பது நமது சமூகத்தில் பரவலாக இருக்கும் ஒரு கொடுமையான செயலாகும். இது கடுமையான உடல் மற்றும் உணர்ச்சி ரீதியிலான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்துகிறது. இந்தியாவில் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகும் உயிர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருகிறது.
இந்தச் செயலின் விளைவுகள் மிகவும் பயங்கரமானவை. இது உயிர்களின் மனதில் நீண்டகால தழும்புகளை உருவாக்குகிறது. இது வல்லுறவு மற்றும் பிற வகையான பாலியல் துன்புறுத்தல்களுக்கு ஆளானவர்களிடையே மனச்சோர்வு, பதட்டம் மற்றும் பிற உளவியல் பிரச்சனைகளை ஏற்படுத்துகிறது.
பாலியல் வன்கொடுமையின் மோசமான விளைவுகளில் ஒன்று அதைப் பற்றி பேசுவதற்கான பீதியாகும். பாதிக்கப்பட்ட பலர் அவர்களுக்கு நடந்ததைப் பற்றி யாரிடமும் பேச முடியாது. அவர்கள் வெட்கப்படுகிறார்கள், குற்றம் சாட்டப்படலாம் என்ற பயம் அல்லது அவர்கள் கூறியதை யாரும் நம்ப மாட்டார்கள் என்ற பயம் போன்ற காரணங்களால் அவர்கள் மௌனமாக இருக்கிறார்கள்.
இந்த மௌனம் இந்தக் கொடுமையை மேலும் மோசமாக்குகிறது. உண்மைகள் மறைக்கப்படுகின்றன, குற்றவாளிகள் தப்பிக்க அனுமதிக்கப்படுகிறது மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் துன்பப்படுகிறார்கள்.
பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தாங்கள் அச்சுறுத்தப்படாமல் அல்லது வெட்கப்படாமல் தங்களுக்கு என்ன நடந்தது என்பதைப் பற்றி பேசுவது அவசியம். அவர்கள் தங்களுக்கு உதவும் நபர்களுடன் சம்பந்தப்படுவதும் முக்கியம். ஆதரவு குழுக்கள் மற்றும் ஆலோசகர்கள் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அவர்களின் பயணத்தில் உதவக்கூடிய சேவைகளை வழங்குகிறார்கள்.
பாலியல் வன்கொடுமையைப் பற்றி பேசுவதற்கும் அதை எதிர்க்கும் போராட்டத்தில் சேர அதிகமான குரல்களை உயர்த்துவதற்கும் இது நேரம்.
பாலியல் வன்கொடுமையை எதிர்க்கும் போராட்டத்தில் நாம் அனைவரும் இணைந்து செயல்பட வேண்டும். பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தனியாக இல்லை என்றும், அவர்களின் குரல்கள் கேட்கப்படும் என்றும் அவர்களுக்குக் காட்டுவோம்.