అఖిల్

నేను ఇప్పుడు చేయబోతున్నది అందరూ చేస్తున్నారు. నేను మా వదిన గురించి వ్రాస్తున్నాను. మా వదిన యొక్క సంతోషాలు, సంతాపాలు, ఆమెకు కోపం వచ్చినప్పుడు ఆమె చేసే పనులు, ఆమె చాలా సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు ఆమె చేసే పనులు, అన్నీ నాకు తెలుసు. అన్నింటిని మీకు కూడా చెబుతాను. కానీ అందుకు ముందు ఒక విషయం చెప్పాలి. ఇప్పుడు కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం డిగ్రీ చదువుతున్నాను. నాతో పాటు చాలా మంది స్నేహితులు కూడా చదువుకుంటున్నారు. మేము ఒకే ఇంట్లో ఉంటున్నాం. మా ఇంటికి ఎదురుగా ఉన్న ఇంట్లో మా వదిన, వదిన భర్త ఉంటున్నారు. వదిన పేరు మమత. మమత వారి పెళ్లయ్యాక వచ్చారు మా ఎదురు ఇంటికి. దాని వరకు నాకు వదినతో పెద్దగా పరిచయం ఉండేది కాదు.

అంతకు ముందు మమతను తరచు చూశాను. ఆమె నా పెద్దమ్మ కూతురు. నా పెద్దమ్మ అంటే ఆమె నాకు చాలా ఇష్టం. ఆమెకు ముగ్గురు కూతుళ్లు నా వదిన పెద్ద కూతురు. మిగిలిన ఇద్దరు కూడా చాలా బాగుంటారు. ఒకదాని తర్వాత ఒకటి చిన్నగా పెద్దగా అని ఉంటారు. మా వదిన చాలా పెద్దది అని మాత్రమే తెలుసు. అంతే కాని ఆమెను చూడలేదు అసలు. ఎప్పుడైతే మాకు పక్కింటికి వస్తారని తెలిసిందో ఆరోజు నుంచి ఆమెను ఎలా చూడాలా అని చాలా ఆసక్తిగా ఉన్నాను. అంతే కాదు ఆమె నాకు ఏమి తీసుకొస్తారు అని కూడా చాలా ఆసక్తిగా ఉన్నాను. ఒకవేళ ఏమి తెచ్చి పెట్టలేదనుకోండి నేను మా అమ్మకు మొత్తం ఫిర్యాదు చేసేవాడిని. కానీ నేను అనుకున్నట్లు కాకుండా మా వదిన ఏ ఒక్కరోజు కూడా నాకు ఏమి తెచ్చి ఇవ్వలేదు. దాని కంటే కూడా నాకేమైనా కావాలంటే తీసుకురావమని అడిగేది. నాకు ఆమె చాలా పెద్దది అయినప్పటికీ నన్ను చిన్న పిల్లవాడిలా చూసుకోవడం నాకు ఇష్టం ఉండేది కాదు. నాకేమి కావాలన్నా నేనే నా అమ్మకు అడిగేవాడిని.

అలా ఒకరోజు నాకు కొన్ని పుస్తకాలు కావాలి. పుస్తకాలు వెళ్లి తెచ్చుకోవడానికి నేను బద్దకస్తుడిని. అందుకని మా వదినతో పుస్తకాలు వెళ్లి తెప్పించాను. పుస్తకాలు తీసుకొచ్చి ఇవ్వమని అడిగితే సరే అని చెప్పి తీసుకువచ్చి ఇచ్చింది. నేను ఆ పుస్తకాలు తీసుకుని చదవడం మొదలు పెట్టాను. అంతలోనే నాకు ఏదో దాహం వేసింది. వెంటనే నేను వదినకు చెప్పాను. వెంటనే నాకు ఒక గ్లాస్‌ నిండా నీళ్లు తీసుకువచ్చి ఇచ్చింది. నేను నీళ్లు తాగి తాగాక నా గ్లాస్‌ తీసుకుని వంటింట్లో పెట్టింది. ఆ తర్వాత నేను నా చదువు అయిపోయే వరకు నా దగ్గర మా వదిన కూర్చుండి అన్ని విషయాలు అడిగింది. నేను అన్నిటికీ బదులిచ్చాను. నా చదువు అయ్యాక కూడా ఆమె వెళ్లలేదు. నేను కూడా ఏమీ అడగలేదు. కొంత సేపు అలా మామూలుగా మాట్లాడుకున్నాం. అంతలోనే మా అమ్మ కూరగాయల మార్కెట్‌కు వెళ్లాల్సి వచ్చింది. నన్ను కొన్ని కూరగాయలు కొనమని చెప్పింది. నాకు కూరగాయలు కొనడం అస్సలు ఇష్టం ఉండదు. నాకు ఏమి పని లేకపోయినా కూరగాయలు కొనడం నాకు చాలా బోర్‌ కొట్టేది.

ఇక చేసేదేమి లేక మా అమ్మకు కావలసిన కూరగాయలు కొనడానికి మార్కెట్‌కు వెళ్లాను. అంతలోనే ఆ మార్కెట్‌కు మా వదిన కూడా వచ్చింది. నన్ను చూసి నన్ను ఏమి కావాలి అని అడిగింది. నేను అమ్మకు కావలసిన కూరగాయల లిస్ట్‌ ఆమెకు ఇచ్చాను. నేను అనుకున్నట్లు కాకుండా మా వదిన చాలా సంతోషంగా కూరగాయలు కొనడానికి వెళ్లింది. కూరగాయలు కూడా చాలా త్వరగా కొని మార్కెట్‌ నుండి బయటకు వచ్చేసింది. ఆ తర్వాత నాతో కలిసి నా ఇంటికి వచ్చింది. వచ్చేటప్పుడు మాకు కూల్‌డ్రింక్స్‌ కూడా కొని తెచ్చింది.

నాకు అలాంటి వదిన దొరికినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉంది. అంతే కాదు మా వదిన మంచితనం తీసుకున్నది. ఆమె చిన్నప్పటి నుంచి చాలా కష్టపడి చదువుకుంది. చాలా బాగా చదువుకుంది. కానీ పెళ్లయిన తర్వాత చదువు మానివేసింది. తన చదువు కొరకు చాలా కష్టపడింది. అయితే ఆ కష్టం మొత్తం బూడిదలో పోయింది. పెళ్లయిన తర్వాత ఏదో ఒక పని చేయాలని అనుకుంటుంది కానీ మా వదిన భర్త ఎలాంటి పని చేయకూడదు అని చెప్పేటటువంటి వ్యక్తి. పెళ్లయ్యాక కూడా చాలా కష్టపడింది. కానీ ఆ కష్టం మాత్రం ఫలితాన్ని ఇవ్వలేదు.

అలాంటి వదిన మాకు దొరకడం మా అదృష్టం. అలానే మన అందరికీ జీవితంలో మంచి వదిన దొరకాలని నేను కోరుకుంటున్నాను.
ధన్యవాదాలు.