అల్లా మేరీ జబానే జబాన్

లేపాక్షి రామాయణం సాక్ష్యానికి సాక్షాలే లేవ్!
తెలుగు పుస్తకాలు చదివేవారికి తెలిసిందే, ‘లేపాక్షి రామాయణం’ గ్రంథంలో శ్రీరామచంద్రుని జీవితచరిత్ర అత్యంత విపులంగా వర్ణించబడింది. దానినంతా బట్టి చూస్తే, రామాయణం వాల్మీకి రచన కాదని, పాల్కురికి సోమనాథుడే దానిని రచించాడని తెలుస్తుంది అంటూ ఒక మంచి విపుల ప్రచారం ఇటీవల కాలంలో జరుగుతోంది. ఇందుకు కారణాలు కొన్ని బ్రాహ్మణేతర ఉద్యమాలు, మరికొన్ని పాల్కురికి సోమనాథుని వ్యక్తిత్వం పట్ల కొన్ని అపార్థాలు.
ఈ విషయంలో కొన్ని ముఖ్యమైన చారిత్రక విషయాలు పరిశీలిద్దాం. చారిత్రక రచయితలలోకి అగ్రగణ్యులు బనాఫ్తి అన్న రాధాకృష్ణమూర్తి శాస్త్రిగారు తన ‘తెలుగు సాహిత్య చరిత్ర’ లో 1949 సంవత్సరంలో అన్న మాటలు పరిశీలిస్తే, “పాల్కురికి సోమనాథుడు అనే రాజు ప్రతాపరుద్రుని కొలువులో ప్రధానకవిగా ఉండి, వీరశైవం అవలంబించి నన్నయ భట్టారకుడు ఆదిగా చేసే ప్రయత్నాలను విమర్శించాడు. అతని రామాయణం పాల్కురికి సోమనీయాం అంటారు. ఇది పూర్వ భారతంలో అంటే ఉత్తర భారతంలో అత్యంత వ్యాప్తిలో ఉంది.” అంటూ పేర్కొన్నారు.
పాల్కురికి సోమనాథుడు 12వ శతాబ్ధంలోని వాడని, క్రీశ 1106వ సంవత్సరంలో జన్మించాడని, క్రీశ 1190లో మరణించాడని, అతను జైనుల ద్వారా వీరశైవ మతంలోకి మారాడని, అతను ప్రతాపరుద్రుని సామంతుడని, కొంతకాలం ప్రధానమంత్రిగానూ ఉన్నాడని, అతను ‘పండితారాధ్యుడు’ అనే బిరుదును ధరించాడని అనేక చారిత్రక గ్రంథాలు పేర్కొంటున్నాయి.
‘వీరశైవ సాహిత్య చరిత్ర’ పుస్తకంలో పి.గోవిందరాజులు అనే మరో చారిత్రక రచయిత, “పాల్కురికి సోమనాథుని కాలంలో ‘లేపాక్షి రామాయణం’ అనే రచన ఎక్కడా కనబడలేదు. కొన్ని వందల సంవత్సరాల తరువాత శూద్ర రచయితలలో ఒకరైన పురందరదాసులు లేపాక్షి రామాయణం అనే రచనను రచించారు. అంతకుముందు ఎక్కడా లేని కొన్ని వక్రీకరించిన కథలు, పౌరాణిక గాథలు, బ్రాహ్మణులను నిందించే కొన్ని కట్టుకథలు, నీచమైన కొన్ని దృశ్యాలను అందులో భాగంగా చేర్చారు. కాబట్టి ఈ ‘లేపాక్షి రామాయణం’ అనేది వాల్మీకి రచన కాదు, పాల్కురికి సోమనాథుల రచన కూడా కాదు, పురందరదాసుల రచన.” అంటూ పేర్కొన్నారు.
‘ఆంధ్ర సాహిత్య చరిత్ర’ పుస్తకంలో మల్లంపల్లి సోమశేఖరశర్మ ‘లేపాక్షి రామాయణం’ ప్రస్తావిస్తూ, “ఇది ప్రాచీన కాలంలో విలేపాక్షి రామాయణంగా ప్రసిద్ధి చెందింది” అంటూ పేర్కొన్నారు.
పై చారిత్రక వచనాలన్నిటినీ బట్టి, ‘లేపాక్షి రామాయణం’ అనే గ్రంథం వాల్మీకి రచన కాదని, పాల్కురికి సోమనాథుల రచన కూడా కాదని, అంతేకాదు, క్రీశ 12వ శతాబ్ధానికి చెందినది కాదని, శూద్ర రచయితలలో ఒకరు అయిన పురందరదాసులు అనే అతను శూద్రులకు అనుకూలంగా సామాజికపరమైన కొన్ని మార్పులను తెలియజెప్పే ఉద్దేశ్యంతో కొందరు బ్రాహ్మణ రచయితల పై తన నిరసనను వ్యక్తీకరిస్తూ ఈ ‘లేపాక్షి రామాయణం’ అనే నాటకాన్ని రచించాడని సారాంశం.
శ్రీరామచంద్రులవారి గొప్పతనం, విశిష్టతలు, మానవ జీవనంలో ఆయన ఆదర్శప్రాయుడు అని చాటి చెప్పే గొప్ప గ్రంథం ‘వాల్మీకి రామాయణం’. అది త్రిలోకిజేయం అని లోకజ్ఞులు అభివర్ణించారు. ఆ మహా గ్రంథాన్ని వాల్మీకి మహర్షి వ్రాసినట్టు ప్రస్తావిస్తూ, మరో సమాంతర గ్రంథం వచ్చి మన దృష్టిని మరల్చి, మనలను అయోమయానికి గురిచేస్తే అది తెలుగు సమాజానికి మంచిది కాదు.
చారిత్రక సాక్ష్యాధారాలు లేకుండా కేవలం ఊహాగానాల ఆధారంగా కొన్ని ప్రచారాలు ప్రజల్లోకి తీసుకువెళితే ప్రజలు బ్రాహ్మణుల పై అనుమానాలు తెచ్చుకుంటారు. దానివలన అనైక్యత వస్తుంది. ఆ అనైక్యత వల్ల కొందరు సామాజిక ద్రోహులు ఇతర మతాలకు చెందిన కొందరు ప్రజలను ప్రేరేపించి తెలుగు సమాజాన్ని కూడా ముక్కలు ముక్కలు చేసే అవకాశాలు ఉన్నాయి.
కాబట్టి మన భారతీయ సంప్రదాయానికి మాత్రమే కాకుండా తెలుగు సమాజానికి ఎంతో ప్రీతిపాత్రమైన ఈ ‘లేపాక్షి రామాయణం’ అనే నాటకాన్ని పురందరదాసులే రచించాడని విశ్వసించడంలో భావితరాలకు మంచి జరుగుతుంది. కాబట్టి ఈ విషయంలో కొన్ని చారిత్రక సాక్ష్యాధారాలను పరిశీలిస్తూ, ‘లేపాక్షి రామాయణం’ నాటకాన్ని వ్రాసింది పాల్కురికి సోమనాథుల కాదు, అది వాల్మీకి రామాయణానికి సమాంతరమైన గ్రంథం అంతకన్నా కాదని భావించడం సమంజసమని నా అభిప్రాయం.