ఒకసారి, నేను విసన్బుక్ స్క్వేర్ మార్కెట్లో బ్రౌనింగ్ చేస్తున్నాను. ఆ సమయంలో నా వెనుక మహిళల సమూహం నన్ను నెట్టివేసింది. వారిలో ఒకరు దారి పొడుగునా పడిపోయి, ఆమె పర్స్ అక్కడే పడిపోయింది. సహజంగానే, నేను వారిని పిలిచి ఏమి జరిగిందో తెలిపాను.
వారు ఆగి నా చేతుల్లోకి వచ్చారు, తమలో ఒకరు తన పర్స్ కోల్పోయారని తెలుసుకున్నారు. వారు చాలా భయపడి, కంగారుపడ్డారు, ఎందుకంటే వారు తమ తల్లిదండ్రులను సందర్శించడానికి దూరంగా వచ్చారు మరియు చాలా ముఖ్యమైన వస్తువులను దానిలో ఉంచారు.
నేను వారిని శాంతపరచడానికి ప్రయత్నించాను మరియు నేను వారి పర్స్ని చూశానని చెప్పాను. అదృష్టవశాత్తూ, అంతా అక్కడే ఉంది, నగదు, క్రెడిట్ కార్డ్లు మరియు గుర్తింపు పత్రాలతో సహా. వారు చాలా సంతోషించారు మరియు నన్ను కౌగిలించుకున్నారు. వారు నాకు డబ్బు ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించారు, కానీ నేను తీసుకోలేదు. నేను వారికి సహాయం చేయడం సంతోషంగా అనిపించింది. నేను ప్రతి ఒక్కరికీ అదే చేసి ఉండేవాడిని అని వారితో చెప్పాను.
వారు నన్ను ఓ అధ్బుతంగా అన్నారు, కానీ నేను అలా అనుకోలేదు. నేను సరైన పనిని చేశానని భావించాను. ప్రజలు ప్రమాదంలో ఉన్నప్పుడు వారికి సహాయం చేయడానికి ప్రయత్నించడం మనందరి బాధ్యత అని నేను విశ్వసిస్తున్నాను.