అది ఒక సాధారణ రోజు కాదు. నేను నా పని నుండి ఇంటికి వెళ్తున్నాను. నా చేతిలో ఐస్ క్రీమ్ ఉన్నాడు. నా నోరు నీళ్లతో తడిసిపోయింది. ఆ ఐస్ క్రీమ్ కంటే మరేమీ ఆ రోజు నా మనసును ఆకట్టుకోలేదు.
కొద్ది సేపటి తర్వాత, నేను ఒక మహిళ బస్సు స్టాప్లో నిలబడి ఉండటం చూశాను. ఆమె చేతిలో చిరిగిన పర్సు ఉంది. ఆమె దానిలో గుట్టుచప్పుడుగా ఏదో వెతుకుతున్నట్టు కనిపించింది. నాకు ఆమె కష్టం అర్థమైంది. నేను ఆమె వద్దకు వెళ్లి, "ఆమె ఏమి కోల్పోయాడో నేను సహాయం చేయగలనా?" అని అడిగాను.
ఆమె నా వైపు తిరిగి నవ్వింది. ఆమె నా చేతిలో ఐస్ క్రీమ్ని చూసింది. "ఓహ్, సార్, ఆ ఐస్ క్రీమ్ ఎంతో బాగుందిలా ఉంది." అని ఆమె అంది.
నేను ఆశ్చర్యపోయాను. "మీకు కావాలంటే దాన్ని మీరు తీసుకోవచ్చు." అని నేను చెప్పాను.
ఆమె కళ్ళు వెంటనే మెరిశాయి. "నిజంగా?" అని ఆమె అడిగింది.
నేను తలూపాను. ఆమె నా చేతిలోంచి ఐస్ క్రీమ్ని తీసుకుంది. "ధన్యవాదాలు, సార్. నేను ఇప్పుడే చాలా ఆకలితో చనిపోతున్నాను." అని ఆమె అంది.
ఆమె ఐస్ క్రీమ్ని తింటూ నేను వెళ్లిపోయాను. నేను వెనక్కి తిరిగి చూశాను. ఆమె ఇప్పటికీ నవ్వుతో ఐస్ క్రీమ్ తింటుంది. అప్పటికే ఆమె పర్స్ కూడా కనుగొంది. ఆమె ఫోన్ చేసింది. బహుశా ఆమె కుటుంబ సభ్యుడు లేదా స్నేహితుడికి కాల్ చేసి ఉంటుంది.
ఆ రోజు చిన్న సంఘటన చాలా ఆనందాన్ని ఇచ్చింది. ఒక చిన్న ఐస్ క్రీమ్ కూడా ఎంతటి మార్పును తెస్తుందో నేను గ్రహించాను. అప్పటి నుండి, నేను ఎల్లప్పుడూ ఒక ఐస్ క్రీమ్ నా వద్ద ఉంచుకుంటాను. నేను దానిని ఎప్పుడు అవసరమైతే అప్పుడు ఎవరికైనా ఇవ్వగలను. అది సంతోషాన్ని పంచుకునే ఒక చిన్న మార్గం.
మీ అభిప్రాయాలు:
మన చుట్టూ ఉన్న వ్యక్తులకు సహాయం చేయడంలో చిన్న చిన్న విషయాలు ఎంతో పాత్ర పోషిస్తాయని మీరు భావిస్తారా? దయచేసి మీ అభిప్రాయాలను క్రింది వ్యాఖ్యల విభాగంలో పంచుకోండి.