పిచ్చితో ఉన్న జంతువు

అది బూడిదరంగు గుర్రంతో మొదలైంది. వారు నది నడుమలో ఉన్నారు మరియు వారు చాలా భయపడ్డారు. గుర్రం ధైర్యం కోల్పోయింది మరియు నదిలో పడిపోయింది. అదృష్టవశాత్తూ, వారు చాలా దూరం నుండి సాయం చేయడం ప్రారంభించారు మరియు పూర్తిగా కోలుకోవడానికి వారి సహాయంతో అది ఒడ్డుకు చేరుకుంది.

అప్పుడు, అదే నదిలో పడ్డ గాడిదతో మొదలైంది. వారు అతన్ని సామర్థ్యంతో సాయపడడానికి ప్రయత్నించారు మరియు అతను కూడా ఒడ్డుకు చేరుకున్నాడు. అతను గాడిదను ఆరోగ్యకరమైన స్థితికి తిరిగి ఇచ్చేందుకు గొప్ప ప్రయత్నాలు చేసాడు. మరియు గాడిద సాయం చేయడానికి వారు చూపించిన శ్రమను గుర్తుంచుకోవడానికి, అతను తనతో కొంతకాలం ఉండాలని గుర్రంకి మొరపెట్టుకున్నాడు.

గుర్రం దానికి సంతోషించింది మరియు వారు కలిసి కొంతకాలం గడిపారు. కానీ అది ఎక్కువ కాలం ఉండలేదు, ఎందుకంటే గాడిద చాలా పిచ్చిగా ఉండేది మరియు అది ప్రతి ఒక్కరికీ చాలా చికాకు కలిగించింది. అతన్ని బయటకు పంపించాకే దాని వల్ల బాధను తగ్గించారు. అది కూడా గుర్రానికి ప్రయోజనకరమని భావించారు ఎందుకంటే అది చాలా కాలంగా అలసిపోయింది.

అప్పుడు ఒక రోజు, గాడిద తిరిగి వచ్చింది. ఒక రైతు పనిలో ఉన్నాడు, అతను ఆకలితో చాలా బాధపడుతున్నాడు.. గడ్డి నిండి ఉన్న ఒక బండిని చూసింది మరియు దాన్ని కొరికింది. ఒక పెద్ద శబ్దం వచ్చింది మరియు గడ్డి అంతా నేలపై పడిపోయింది.

రైతు కోపంతో కూడిన గాడిద వద్దకు వెళ్లాడు. అతను దానిని కొట్టడం ప్రారంభించాడు, కానీ అది పారిపోయింది. అది నదిలోకి పడింది మరియు మునిగిపోయింది.

గుర్రం ఈ దృశ్యం అంతా చూసింది మరియు అది చాలా విచారంగా అనిపించింది. అది గాడిద దగ్గరకు వెళ్లి అతన్ని పట్టుకుంది. గుర్రం దాని పొట్టకు బంతిని లోపలి నుండి చొప్పించింది మరియు బయటకు లాగింది అది గుర్రం మరియు గుర్రానికి సహాయం చేసే రైతుతో సహా అక్కడ ఉన్న ప్రతి ఒక్కరినీ ఆశ్చర్యపరిచింది. అప్పుడు వారు అర్థం చేసుకున్నారు, గాడిద అంత పిచ్చితనం కాదు, కానీ అది సహజంగానే ఉత్సాహభరితంగా ఉంటుంది.

ఈ కథ నుండి మేము పొందే నైతికత ఏమిటంటే, మనం ఇతరులను వారి రూపం ఆధారంగా తీర్పు ఇవ్వకూడదు. మనం ఎవరో తెలుసుకోవడానికి వారికి ఒక అవకాశం ఇవ్వాలి.