హసీనా 1947లో తూర్పు బెంగాల్లో (ప్రస్తుత బంగ్లాదేశ్) సంపన్న రాజకీయ కుటుంబంలో జన్మించారు. ఆమె తండ్రి, షేక్ ముజిబుర్ రహ్మాన్, బంగ్లాదేశ్ స్వాతంత్ర్య ఉద్యమ నాయకుడు మరియు దేశానికి మొదటి అధ్యక్షుడు. హసీనా తన ప్రారంభ జీవితంలో ఎక్కువ భాగం తన తండ్రి పక్కన రాజకీయాల్లోనే గడిపింది.
1975లో, హసీనా తండ్రి హత్య చేయబడ్డాడు. హసీనా మరియు ఆమె సోదరి షేక్ రహానాలను సైన్యం అరెస్ట్ చేసింది. ఆమె కొంతకాలం జైలులో గడిపింది, ఆ తర్వాత ఆమె ఇండియాకు పారిపోయింది. ఆమె 1981లో బంగ్లాదేశ్కు తిరిగి వచ్చింది మరియు ఆమె తండ్రి స్థాపించిన అవామీ లీగ్ పార్టీ నాయకత్వం చేపట్టింది.
హసీనా 1996లో ప్రధానమంత్రిగా ఎన్నికయ్యారు. ఆమె అప్పటి నుంచి బంగ్లాదేశ్ను నాయకత్వం వహిస్తున్నారు. ఆమె పాలన దేశంలో గణనీయమైన ఆర్థిక వృద్ధిని చూసింది. హసీనా అనేక సామాజిక సంస్కరణలను కూడా అమలు చేశారు, అందులో చట్టం ద్వారా అత్యాచారానికి శిక్ష మరణశిక్ష, స్త్రీలకు విద్యా మరియు ఆరోగ్య సంరక్షణకు సులభమైన ప్రాప్యత.
హసీనా వివాదాస్పద వ్యక్తి. ఆమె విమర్శకులు ఆమె అధికారవాంఛను విమర్శించారు మరియు ఆమె దేశంలో ప్రజాస్వామ్యాన్ని అణచివేశారని ఆరోపించారు. అయినప్పటికీ, ఆమె అనేక బంగ్లాదేశీ ప్రజలలో ప్రముఖురాలు మరియు ఆమె నాయకత్వం దేశాన్ని సరైన దిశలో నడిపించింది.
హసీనా పాలన విజయాలుహసీనాపై విమర్శలు
హసీనా పాలన కొన్ని విమర్శలను కూడా ఎదుర్కొంది, వాటిలో చాలా ముఖ్యమైనవి దిగువ ఉన్నాయి:
ముగింపు
బంగ్లాదేశ్ ప్రధానమంత్రి షేక్ హసీనా ఒక సంక్లిష్టమైన మరియు వివాదాస్పద వ్యక్తి. ఆమె తన నాయకత్వంలో బంగ్లాదేశ్ను గణనీయమైన పురోగతి సాధించింది, కానీ ఆమెకు అధికారవాంఛ, అవినీతి మరియు ప్రెస్ స్వేచ్ఛను అణచివేశారనే ఆరోపణలు కూడా ఉన్నాయి. హసీనా పాలన యొక్క పూర్తి చిత్రాన్ని పొందడానికి ఆమె అనుకూల మరియు ప్రతికూల అంశాలను పరిగణించడం ముఖ్యం.