రెబెల్ రిడ్జ్

బైక్‌లు నా జీవితంలో ఒక మాయాజాల భాగం. అవి నాకు స్వేచ్ఛ, సాహసం మరియు సృజనాత్మకత అనుభూతిని కలిగిస్తాయి. అన్నింటికంటే ముఖ్యంగా, నేను రెబెల్ రిడ్జ్‌ని తలచుకున్నప్పుడు అనిపిస్తుంది.
ఒక సూర్యాస్తమయం రాత్రి, నేను మరియు నా స్నేహితుడు రాబర్ట్ రెబెల్ రిడ్జ్ వెంబడి మోటార్‌సైకిల్‌లో బయలుదేరాము. పచ్చని కొండలు మరియు విశాలమైన ఆకాశం మమ్మల్ని చుట్టుముట్టాయి. సూర్యకిరణాలు ఆకాశాన్ని బంగారు రంగులోకి మార్చుతుండగా, మేము ట్విస్ట్ మరియు మలుపుల సిరీస్ గుండా బైక్‌లను నడిపాము.
రోడ్డు ఒక పాత మైనింగ్ ట్రైల్ అని మాకు తెలిసింది. మేము కొన్ని పాడుబడిన గనులను దాటి వెళ్ళాము, వాటిలోని ఎర్రటి రాతి గోడలు చరిత్ర గురించి మాట్లాడుతున్నాయి. మేము ఊహించకుండా భారీ రాక్ నిర్మాణానికి వచ్చాము. రాయి చాలా పెద్దగా ఉంది, అది ఖచ్చితంగా మా పాత మోటార్‌సైకిళ్ళను దాచివేయగలదు.
కొంతసేపు ఆగి రాక్ ఫేస్‌ని పరిశీలించాము. గాలిలో కొత్తగా నేల ఏర్పడిన వాసన వచ్చింది. రాళ్ళలోని పగుళ్ల నుండి కొన్ని మొక్కలు బయటకు వచ్చాయి. రాతిపై సూర్యాస్తమయం కాంతి ప్రతిబింబించడంతో అది ఇంద్రధనస్సు రంగులతో చాలా అందంగా కనిపించింది.
నేను నా కెమెరాను తీసి రాక్ యొక్క అసాధారణ అందాన్ని బంధించాను. ఆ క్షణం నాకు చాలా ప్రత్యేకమైనదిగా అనిపించింది. నేను ప్రకృతితో ఒక అయ్యాను మరియు ప్రతిదీ కాలం ఆగిపోయినట్లు అనిపించింది. బైక్‌ల శబ్దాలు ఆగిపోయాయి మరియు పక్షుల కిలకిలా రాళ్లను మాత్రమే వినగలిగేలా ఉన్నాం.
సూర్యుడు పూర్తిగా అస్తమించబోతున్నప్పుడు మేము బైక్‌లను అక్కడి నుండి తీసుకెళ్ళాము. ఎందుకో ఆ రాయిని వదిలి వెళ్లడం నాకు బాధ కలిగింది. ఇది అలాగే మాకు ఒక రహస్యమైన సంధిగా మారింది.
రెబెల్ రిడ్జ్ అనుభవం నా జీవితంలో ఎప్పటికీ ఒక ప్రత్యేకమైన emloryగా మిగిలిపోతుంది. ఇది స్వేచ్ఛ మరియు సాహసం యొక్క జ్ఞాపకం మాత్రమే కాదు, నేను ప్రకృతితో కలిసిన మరియు చాలా ప్రశాంతంగా ఉన్న ఒక క్షణం యొక్క జ్ఞాపకం కూడా. మరియు ఇది నా కోసం రెబెల్ రిడ్జ్‌ను మరింత ప్రత్యేకంగా చేస్తుంది.