กาบี้

สวัสดีทุกคน ชื่อฉันกาบี้ ฉันเป็นนักเรียนมัธยมปลายอายุ 17 ปี เข้าสู่ช่วงวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งความสุข ความเศร้า ความสับสน และความกดดัน

ฉันชอบดนตรีและกีฬา แต่ฉันก็กังวลเกี่ยวกับอนาคตและการสอบเข้ามหาวิทยาลัย บางครั้งฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังเดินเตาะแตะตามหลังเพื่อนๆ ที่ดูเหมือนจะมั่นใจและมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากกว่าฉัน

ฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนคิดมากและขาดความมั่นใจ ฉันมักจะเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่นและรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่า ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรทำแบบนั้น แต่ฉันก็หยุดไม่ได้

บางครั้งฉันก็สงสัยว่าฉันเกิดมาเพื่อทำอะไร ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่วัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งที่พยายามหาที่ทางของตัวเองในโลกใบนี้ ฉันไม่มีพรสวรรค์หรือความสามารถพิเศษใดๆ ฉันคิดว่าฉันเป็นแค่คนธรรมดา

แต่แล้ววันหนึ่ง ฉันก็พบว่าฉันมีสิ่งหนึ่งที่ทำได้ดี นั่นคือการช่วยเหลือผู้อื่น ฉันชอบทำให้คนอื่นมีความสุข ฉันชอบเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้คน ฉันชอบทำให้ชีวิตของผู้คนดีขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย

ตอนนี้ ฉันตระหนักแล้วว่าการเป็นคนธรรมดาไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่มีค่า ฉันอาจจะไม่ได้เก่งที่สุดในทุกๆ ด้าน แต่ฉันก็เก่งในแบบของฉันเอง ฉันอาจจะไม่ได้มีพรสวรรค์ใดๆ เป็นพิเศษ แต่ฉันมีความสามารถในการทำให้ผู้อื่นมีความสุข

และนั่นก็เพียงพอสำหรับฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่เก่งที่สุดหรือมีพรสวรรค์ที่สุดในโลก ฉันแค่อยากเป็นคนดีและทำให้โลกนี้เป็นสถานที่ดีกว่าที่ฉันพบมัน

ถึงเพื่อนๆ ทุกคนที่กำลังรู้สึกเหมือนกันกับฉัน ฉันอยากให้คุณรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่เพียงลำพัง ฉันเข้าใจว่าคุณรู้สึกอย่างไร ฉันเคยอยู่ตรงนั้นมาก่อน

แต่ฉันสัญญากับคุณว่ามันจะดีขึ้น คุณจะพบที่ของคุณในโลกนี้ คุณจะพบสิ่งที่คุณเก่ง และคุณจะพบว่าคุณมีค่าเพียงใด

อย่ายอมแพ้ในตัวคุณเอง ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรก็ตาม ให้เชื่อในตัวเอง และจงจำไว้เสมอว่าคุณมีค่าในแบบของคุณเอง