ช่วงเวลาสำคัญของ 'ซือหยาง' ที่คุณอาจไม่รู้

ซือหยาง (Tzuyang) หรือที่รู้จักในชื่อภาษาจีนว่า จื่อหยาง เป็นอาหารจานโปรดของชาวไต้หวัน ทั่วทุกมุมเมืองของไต้หวัน เราจะพบซือหยางวางเรียงรายอยู่ตามริมถนน บางร้านมีชื่อเสียงโด่งดัง บางร้านก็เป็นเพียงแผงลอยเล็กๆ แต่ไม่ว่าจะร้านไหน ซือหยางก็ยังคงเป็นหนึ่งในของทานเล่นที่เป็นที่รักของชาวไต้หวันมาอย่างยาวนาน

ซือหยาง มีลักษณะเป็นแผ่นบางกรอบ ทำจากแป้งสาลีผสมกับน้ำและเกลือ จากนั้นนำไปทอดในน้ำมันร้อนๆ จนเหลืองกรอบได้ที่ ซือหยางสามารถทานได้ทั้งแบบเปล่าๆ หรือจะทานคู่กับเครื่องเคียงก็ได้ เช่นซอสพริก ซอสถั่วเหลือง หรือผักดอง

แต่รู้หรือไม่ว่า ซือหยาง ไม่ได้มีดีแค่ความอร่อย แต่ยังมีช่วงเวลาสำคัญในประวัติศาสตร์อีกด้วย

• วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 เป็นวันที่ถือว่าเป็นวันกำเนิดอย่างเป็นทางการของซือหยาง โดยนาย Huang Yun-kun ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าให้กับซือหยางเป็นครั้งแรก
• ช่วงทศวรรษ 1970 ซือหยางเริ่มเป็นที่นิยมไปทั่วไต้หวัน โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ๆ เช่น ไทเปและเกาสง
• ช่วงทศวรรษ 1980 ซือหยางกลายเป็นอาหารยอดนิยมที่ชาวไต้หวันพกติดตัวไปด้วยเมื่อเดินทางไปต่างประเทศ
• ปัจจุบัน ซือหยางยังคงเป็นอาหารจานโปรดของชาวไต้หวัน และยังมีการคิดค้นซือหยางรสชาติใหม่ๆ ออกมาอย่างต่อเนื่อง

นอกจากช่วงเวลาสำคัญต่างๆ เหล่านี้แล้ว ซือหยางยังมีความหมายทางวัฒนธรรมอีกด้วย สำหรับชาวไต้หวัน ซือหยางมักเป็นของว่างที่ทานกันในช่วงเทศกาลหรือโอกาสสำคัญๆ เช่น วันตรุษจีนหรือวันชาติ นอกจากนี้ ซือหยางยังเป็นอาหารที่นิยมทานคู่กับเครื่องดื่ม เช่น ชาหรือกาแฟ