บรรยิน

สวัสดีครับ ผมชื่อบรรยิน เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่อยากเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ทุกคนฟังครับ ผมเป็นคนที่มีความฝันและความปรารถนาหลายอย่างในชีวิต บางอย่างก็เป็นจริง บางอย่างก็ยังคงเป็นแค่ฝัน ผมเชื่อว่าทุกคนก็มีเรื่องราวของตัวเองเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุข เศร้า เหงา หรือแม้แต่ความเจ็บปวด

ตั้งแต่เด็กผมเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก ผมชอบที่จะเก็บตัวอยู่ในห้องมากกว่าที่จะออกไปข้างนอก แต่ลึกๆ แล้วผมก็อยากมีเพื่อน อยากมีคนที่คอยรับฟังและอยู่ข้างๆ ผมในทุกๆ เรื่อง

เมื่อโตขึ้นผมก็ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ได้เจอเพื่อนใหม่ๆ มากมาย ได้ทำกิจกรรมต่างๆ ที่ผมไม่เคยได้ทำมาก่อน แต่ในใจผมยังคงมีความรู้สึกอิจฉาคนอื่นอยู่เสมอ ผมอิจฉาคนที่กล้าพูด กล้าแสดงออก อิจฉาคนที่ดูแล้วมีความสุขกับชีวิต

วันหนึ่งผมนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟ เห็นเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังหัวเราะและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ผมนั่งมองพวกเขาอยู่นานจนอดคิดไม่ได้ว่าทำไมผมถึงไม่มีเพื่อนที่ดีแบบนั้นบ้างนะ ผมรู้สึกน้อยใจ รู้สึกเหงาและเศร้าใจมาก

ตอนนั้นผมก็ได้ยินเสียงใครบางคนพูดข้างๆ ว่า "อย่ามัวแต่มองคนอื่นเลย เธอควรจะมองตัวเองบ้าง" ผมหันไปมองก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ ผม เธอยิ้มให้ผมและพูดว่า "เธอเป็นคนที่มีความฝันและความปรารถนาเช่นเดียวกับฉัน ฉันเคยเป็นแบบเธอมาก่อน ฉันรู้ดีว่าความรู้สึกของเธอเป็นอย่างไร"

ผมนั่งคุยกับผู้หญิงคนนั้นนานมาก เธอเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอให้ผมฟัง เธอเคยเป็นคนที่ขี้อายและไม่กล้าแสดงออกเหมือนผม เธอเคยรู้สึกน้อยใจ รู้สึกเหงาและเศร้าใจเหมือนผม แต่เธอไม่ยอมแพ้ เธอพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เธอพยายามที่จะกล้าพูด กล้าแสดงออก เธอพยายามที่จะทำในสิ่งที่เธอชอบ

และในที่สุดเธอก็ทำได้ เธอมีเพื่อนที่ดี เธอมีคนที่คอยรับฟังและอยู่ข้างๆ เธอในทุกๆ เรื่อง และเธอก็มีความสุขกับชีวิตของเธอ

ผมนั่งฟังเรื่องราวของเธอจนจบ แล้วผมก็รู้สึกได้ว่าผมมีพลังและความหวังมากขึ้น ผมตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมจะไม่ยอมแพ้อีกต่อไป ผมจะพยายามที่จะกล้าพูด กล้าแสดงออก ผมจะพยายามที่จะทำในสิ่งที่ผมชอบ และผมจะไม่หยุดฝัน

ผมรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ผมจะพยายามอย่างเต็มที่ ผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งผมจะมีเพื่อนที่ดี ผมจะมีคนที่คอยรับฟังและอยู่ข้างๆ ผมในทุกๆ เรื่อง และผมจะมีความสุขกับชีวิตของผม

ขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวของผมครับ ผมหวังว่าเรื่องราวของผมจะเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคนที่กำลังรู้สึกน้อยใจ รู้สึกเหงาและเศร้าใจได้บ้าง อย่ามัวแต่มองคนอื่นเลยครับ เธอควรจะมองตัวเองบ้าง อย่าหยุดฝัน และอย่ายอมแพ้