รัชกาลที่ 5: กษัตริย์นักปฏิรูปแห่งสยาม
รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว หรือ รัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นช่วงเวลาแห่งการปฏิรูปและการพัฒนาอันยิ่งใหญ่ของสยามประเทศ โดยพระองค์ทรงมีพระปรีชาญาณและวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล ทรงดำเนินการปฏิรูปประเทศในหลายๆ ด้าน จนเป็นรากฐานความเจริญก้าวหน้าให้แก่ประเทศไทยในยุคต่อมา
พระราชกรณียกิจที่สำคัญของรัชกาลที่ 5 ได้แก่
- การเลิกทาส พระองค์ทรงประกาศเลิกทาสในปี พ.ศ. 2448 ซึ่งถือเป็นการปฏิรูปที่ยิ่งใหญ่และมีความกล้าหาญมากในยุคนั้น
- การปฏิรูประบบการปกครอง ทรงปฏิรูประบบการปกครองโดยการจัดตั้งกระทรวงต่างๆ ขึ้นมา เช่น กระทรวงมหาดไทย กระทรวงกลาโหม กระทรวงเกษตรพานิชการ และมีการนำระบบการปกครองแบบเทศาภิบาลเข้ามาใช้
- การเจริญสัมพันธไมตรีกับต่างประเทศ ทรงเจริญสัมพันธไมตรีกับต่างประเทศ โดยการเสด็จประพาสยุโรปถึง 2 ครั้ง เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาประเทศ และเพื่อให้ต่างประเทศยอมรับสยามเป็นประเทศที่ทัดเทียม
- การพัฒนาด้านการศึกษา ทรงให้ความสำคัญกับการศึกษา โดยมีการส่งนักเรียนไปเรียนต่างประเทศ และมีการจัดตั้งโรงเรียนต่างๆ ขึ้นมากมาย
- การพัฒนาด้านเศรษฐกิจ ทรงส่งเสริมการค้าและการเกษตร โดยการสร้างเส้นทางรถไฟและถนน และมีการนำเอาเทคโนโลยีใหม่ๆ เข้ามาใช้ในกระบวนการผลิต
- การพัฒนาด้านสาธารณสุข ทรงจัดตั้งโรงพยาบาลต่างๆ ขึ้นมากมาย และมีการนำเอาแพทย์จากต่างประเทศเข้ามารักษาอาการเจ็บป่วยของประชาชน
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงครองราชย์เป็นเวลา 42 ปี และทรงเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่ทรงคุณูปการอย่างใหญ่หลวงต่อประเทศไทย และทรงได้รับการยกย่องว่าเป็น "พระปิยมหาราช" หรือ "พระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของประชาชน" ตราบจนทุกวันนี้