สายสุนีย์จ๊ะนะ

ใครเลยจะคิดว่าจะมีวันที่ฉันจะได้มาเขียนบทความถึงสายสุนีย์ คนที่ฉันรู้จักมานานแต่ก็ไม่นาน

เราเจอกันครั้งแรกที่งานแต่งงานของเพื่อนเมื่อสองปีที่แล้ว ฉันไม่ได้หวังอะไรเลย แค่มาร่วมงานแล้วยิ้มทักทายแขกที่ฉันรู้จัก แต่แล้วสายสุนีย์ก็เข้ามาหาฉัน แล้วทักทายฉันด้วยรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยลืม

เราคุยกันนานหลายชั่วโมงในงานนั้น ฉันรู้สึกเหมือนได้รู้จักเธอมาทั้งชีวิต ทั้งที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก เราชอบอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน ทั้งหนังสือ เพลง และอาหาร ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันได้พบกับเพื่อนแท้ที่ฉันตามหามานาน

หลังจากงานแต่งงานวันนั้น เราก็แลกเบอร์โทรกัน และนัดเจอกันอีกหลายครั้ง ฉันเริ่มรู้จักสายสุนีย์มากขึ้น ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนใจดี มีน้ำใจ และรักเสียงหัวเราะ เธอเป็นคนที่มีความสุขง่ายๆ และมองโลกในแง่ดีเสมอ

ฉันชอบที่สายสุนีย์เป็นคนตรงไปตรงมา เธอไม่เคยเกรงใจที่จะพูดสิ่งที่คิด แต่เธอก็พูดด้วยความเคารพและไม่เคยทำร้ายจิตใจใคร

สายสุนีย์เป็นคนสำคัญในชีวิตฉัน เธอเป็นเพื่อนที่ฉันสามารถพูดได้ทุกเรื่อง เธอเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษาและกำลังใจฉันเวลาที่ฉันเจอเรื่องยากๆ เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันหัวเราะได้เสมอ

ฉันรู้สึกโชคดีเหลือเกินที่ได้มีสายสุนีย์เป็นเพื่อน ฉันไม่รู้ว่าถ้าไม่มีเธอ ฉันจะเป็นอย่างไร แต่ฉันรู้ว่าชีวิตฉันจะไม่เหมือนเดิมแน่ และฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ ที่ได้รู้จักเธอ

สายสุนีย์จ๊ะนะ ฉันรักเธอนะ