เราสองคนรู้จักกันมาตั้งสมัยเรียนมัธยมที่โรงเรียนเซนต์ฟรังซิสซาเวียร์คอนแวนต์ แล้วก็มาเรียนมหาวิทยาลัยที่จุฬาฯ ด้วยกันอีกด้วย ฉันเรียนคณะอักษรศาสตร์ ส่วนเอิร์นเรียนศิลปะการแสดง ฉันรู้จักเอิร์นในฐานะเพื่อนร่วมชั้นเรียนและเพื่อนร่วมวงดนตรี เราเคยเล่นดนตรีร่วมกันในวงที่ชื่อว่า “เพื่อน” ซึ่งมีสมาชิกทั้งหมด 6 คน มีเอิร์นเป็นนักร้องนำ ณัฐ–ณัฐนันท์ ศรีวิริยะภักดิ์ เป็นมือกีตาร์ น้ำนิ่ง–วรณิช จิระวัฒน์ เป็นมือกีตาร์ อ้น–อานนท์ พัดพนา เป็นมือกลอง และบอย–เกียรติศักดิ์ จิรวรรณ เป็นมือเบส
เอิร์นเป็นเด็กต่างจังหวัด มาจากจังหวัดระนอง สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันประทับใจในตัวเธอคือเธอมีน้ำใจและความคิดริเริ่มดีๆ เสมอ เธอชอบคิดกิจกรรมใหม่ๆ เพื่อสร้างความสนุกสนานและความผูกพันให้กับเพื่อนๆ ในกลุ่ม ส่วนตัวฉันนั้นก็เป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์และชอบทำกิจกรรมใหม่ๆ อยู่เป็นประจำ ทำให้เราสองคนเข้ากันได้ดีมาก
ฉันชอบในความกล้าแสดงออกของเอิร์น เธอไม่เคยกลัวที่จะพูดในสิ่งที่คิด ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นของเธอเองหรือความคิดเห็นของคนอื่น เธอเป็นคนจริงใจและตรงไปตรงมา ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่งในชั้นเรียน เราต้องแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทเรียนที่ผ่านมา เอิร์นได้แสดงความคิดเห็นของเธออย่างกล้าหาญและชัดเจน จนทำให้ฉันและเพื่อนๆ ในชั้นเรียนรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญของเธอมาก
นอกจากนี้ เอิร์นยังเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์มาก ฉันชอบในความคิดนอกกรอบของเธอ เธอสามารถคิดอะไรใหม่ๆ ที่คนอื่นไม่เคยคิดได้เสมอ ฉันกับเพื่อนๆ ในวงดนตรีเคยช่วยกันแต่งเพลงให้กับวง “เพื่อน” เอิร์นเป็นคนที่มีส่วนร่วมในการแต่งเพลงมากที่สุด เธอสามารถเขียนเนื้อร้องและทำนองได้อย่างไพเราะและมีความหมาย
เอิร์นเป็นเพื่อนที่ดีมากคนหนึ่ง ฉันโชคดีมากที่ได้รู้จักเธอ ฉันเชื่อว่าฉันจะรักษาความสัมพันธ์อันดีนี้ไว้ตลอดไป