ไข้นกแก้วระบาด...ร้ายถึงชีวิต?

ไข้นกแก้ว หรือ Psittacosis เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากแบคทีเรีย Chlamydia psittaci ซึ่งมักพบในนกแก้ว นกกระจอกเทศ และนกอื่นๆ โดยเชื้อแบคทีเรียนี้อาจแพร่สู่คนได้ผ่านทางการสัมผัสกับนกที่ติดเชื้อ ผ่านทางมูลนกที่ปนเปื้อน หรือผ่านทางฝุ่นที่ฟุ้งกระจายจากมูลนก

อาการของไข้นกแก้ว อาจแตกต่างกันไปตั้งแต่ไม่มีอาการใดๆ ไปจนถึงอาการรุนแรงที่เป็นอันตรายถึงชีวิต โดยอาการทั่วไป ได้แก่

* ไข้สูง
* ปวดหัว
* ปวดเมื่อยตามตัว
* ไอแห้ง
* อ่อนเพลีย
* เบื่ออาหาร
* คลื่นไส้ อาเจียน
* ท้องร่วง

ใน กรณีที่รุนแรง อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ เช่น

* ปอดบวม
* เยื่อหุ้มสมองอักเสบ
* ภาวะไตวาย
* หัวใจล้มเหลว

การรักษาไข้นกแก้ว มักใช้ยาปฏิชีวนะที่สามารถกำจัดเชื้อแบคทีเรีย เช่น เตตราไซคลีน หรือเอริโธรมัยซิน โดยระยะเวลาในการรักษาจะขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ

การป้องกันไข้นกแก้ว สามารถทำได้โดย

* หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับนกที่ติดเชื้อ
* สวมหน้ากากและถุงมือเมื่อจำเป็นต้องสัมผัสกับนก
* ล้างมือให้สะอาดบ่อยๆ
* ทำความสะอาดกรงและอุปกรณ์เลี้ยงนกเป็นประจำ
* ฉีดวัคซีนป้องกันไข้นกแก้วหากจำเป็น

หากคุณมีอาการที่เข้าข่ายไข้นกแก้ว อย่าช้าที่จะ ปรึกษาแพทย์ โดยเร็ว เพื่อรับการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสม จึงจะช่วยลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนและอันตรายถึงชีวิตได้