In juli 2025, midden in een verzengende hittegolf, stond ik op een overvol perron en probeerde mijn dampende koffer in de bagageruimte te wurmen. Ik was op weg naar mijn nieuwe baan in St. Petersburg, een stad die ik alleen kende van de prachtige Hermitage en de wrede winters. De trein was vertraagd, het perron krioelde van gestreste reizigers en ik was tot overmaat van ramp mijn koptelefoon vergeten. Een ongelooflijke reeks van ongelukkige omstandigheden.
Terwijl ik worstelde om mijn koffer op te tillen, voelde ik een hand op mijn schouder. Ik draaide me om en werd begroet door een vriendelijke glimlach van een vrouw die er ongeveer even oud uitzag als ik. Ze wees op mijn koffer en bood aan om te helpen. Met haar hulp tilde ik met gemak mijn bagage in de bagageruimte.
Ik bedankte haar hartelijk en pakte een plek op een bankje naast haar. We raakten aan de praat en al snel ontdekte ik dat ze ook naar St. Petersburg verhuisde, maar ze werkte als software-ingenieur bij een start-up. We deelden onze angsten en opwindingen over het verhuizen naar een nieuwe stad en het vinden van ons plekje in de grote wereld.
De trein kwam eindelijk binnen en we stapten in. Terwijl we door het Russische landschap raasden, bleven we praten en lachen. De vertraging maakte me niet meer uit. Ik had een nieuwe vriendin ontmoet, een medereiziger om het avontuur dat voor ons lag te delen.
Toen de trein St. Petersburg bereikte, was de zon ondergegaan en de stad was fonkelend in het schemerdonker. We stapten uit en namen afscheid, maar niet voordat we onze nummers hadden uitgewisseld.
Ik vond een taxi en reed naar mijn nieuwe appartement. Terwijl ik mijn bagage uitpakte, dacht ik terug aan de onverwachte ontmoeting in de trein. Het had me doen beseffen dat zelfs kleine gebeurtenissen in het leven een grote impact kunnen hebben. In deze nieuwe stad, waar ik nog niemand kende, voelde ik me plotseling minder alleen.
De volgende ochtend ontving ik een bericht van mijn nieuwe vriendin. Ze vroeg of ik wilde afspreken voor koffie. Ik stemde meteen in. Onze vriendschap was ontstaan op een overvol perron, tijdens een vertraagde treinreis, en het was een van de meest waardevolle dingen die me in 2025 zijn overkomen.