मी पहाटे उठलो आणि खिडकीकडे गेलो. बाहेर पांढरा मृग उभा होता. त्याच्या शिंगांना नक्षत्रांनी शोभवलं होतं आणि त्याच्या पायांच्या खुणांद्वारे चमकणारा मार्ग होता. मी समजलो की हा दिवस खास आहे, 25 डिसेंबर.
मला माझ्या बालपणातील ख्रिसमसची आठवण आली. माझ्या कुटुंबाला सजावट करणे, कुकीज बेक करणे आणि ख्रिसमसच्या रात्री चिमणी जवळ भेटवस्तू ठेवणे आवडेल. आम्ही सकाळी उठून एकत्र वार्मिंग चॉकलेटचा आनंद घेऊ.
मी खिडकी जवळ उभी राहिले आणि ओरडली, "25 डिसेंबर! आनंदाचा दिवस!" पांढरा मृग माझ्याकडे वळला आणि स्मित केले. मी मृगाकडे चालत गेले आणि त्याच्या पाठीवर बसले.
मृग मला आकाशात घेऊन गेले, जिथे आम्ही चमकदार तारे आणि इंद्रधनुष्य रंगाची ढग पाहिली. आम्ही स्वर्गदूतांच्या गाण्याचा आवाज ऐकला आणि मी कधीही ऐकलेली सर्वात सुंदर मेलोडी होती.
मृग मला येशूच्या ख्रिस्ताच्या जन्मस्थळावर घेऊन गेले. हे एक साधे खेडे होते, परंतु ते प्रकाश आणि आनंदाने भरलेले होते. चरवाहू आपल्या कळपाचे रक्षण करत होते आणि बुद्धिमान पुरुष भेटवस्तू घेऊन आले.
मी ख्रिसमसच्या सत्य अर्थाचे मनन केले. हे फक्त भेटवस्तू आणि उत्सवांबद्दल नव्हते. हे प्रेम, दया आणि आशा यांच्याबद्दल होते. हे देवाच्या मुलाच्या जन्माबद्दल होते, जो जगाला वाचवण्यासाठी आला होता.
मी मृगाकडे वळलो आणि म्हटले, "धन्यवाद, तुम्ही मला 25 डिसेंबरच्या खऱ्या अर्थाचा अनुभव करण्यासाठी इथे आणले.
मृगने माझे आभार मानले आणि मला मृगाच्या पाठीवर घेऊन पृथिवीवर परत गेले. जेव्हा मृग मला माझ्या घरी सोडण्यासाठी आले, तेव्हा मी त्याला जवळून मिठी मारली.
"25 डिसेंबरचा आनंद नेहमी तुमच्यासोबत राहील," मृग म्हणाले. "जगाला प्रेम आणि आशाचा संदेश पसरवत राहा." आणि मृग अदृश्य झाले.
मी खिडकी बंद केली आणि खाली बसलो. 25 डिसेंबरचा दिवस माझ्यासाठी नेहमी एक खास दिवस राहिला. हा फक्त भेटवस्तू आणि उत्सवाचा दिवस नाही, तर हा प्रेम, दया आणि आशाचा दिवस आहे.