Σήμερα συμπληρώνονται 26 χρόνια από εκείνη τη μέρα που άλλαξε τη ζωή μου για πάντα. Μπορεί για κάποιους να είναι απλά μια ημερομηνία, αλλά για μένα είναι μια υπενθύμιση της δύναμης και της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος.
Ήμουν μόλις 16 ετών όταν η οικογένειά μου μετακόμισε σε μια μικρή πόλη στη μέση του πουθενά. Μεγάλωσα στην πόλη, οπότε η προσαρμογή σε αυτόν τον νέο τρόπο ζωής ήταν δύσκολη. Δεν γνώριζα κανέναν και τα πράγματα κινήθηκαν τόσο αργά που μερικές φορές ένιωθα ότι θα τρελαθώ.
Αλλά μια μέρα, όλα άλλαξαν. Ήμουν στην τοπική βιβλιοθήκη όταν είδα ένα αγόρι να κάθεται σε μια γωνιά, διαβάζοντας ένα βιβλίο. Ήταν περίεργο, με μακριά μαλλιά και γυαλιά με κερατοειδή σκελετό, αλλά κάτι στη μορφή του με έκανε περίεργη.
Πήγα κοντά του και ρώτησα τι διάβαζε. Μου είπε ότι ήταν ένα μυθιστόρημα φαντασίας και άρχισε να μου μιλά για τον κόσμο που είχε δημιουργήσει ο συγγραφέας. Ήταν τόσο παθιασμένος και ενθουσιώδης που δεν μπορούσα να αντισταθώ να τον ακούσω.
Τελικά, αυτό το αγόρι, ο Άρης, έγινε ο καλύτερός μου φίλος. Με εισήγαγε σε έναν κόσμο γεμάτο φαντασία και περιπέτεια, και μου έδειξε ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι διαφορετικοί, αλλά εξακολουθούν να είναι εκπληκτικοί.
Και έτσι, 26 Δεκεμβρίου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία για μένα. Είναι η επέτειος της ημέρας που συνάντησα για πρώτη φορά τον καλύτερό μου φίλο και που άλλαξε όλη μου τη ζωή.
Γι' αυτό, σήμερα, θέλω να γιορτάσω τη δύναμη της φιλίας και να υπενθυμίσω στον εαυτό μου ότι ακόμη και όταν είσαι μόνος, πάντα υπάρχει κάποιος εκεί έξω που σε περιμένει να τον βρεις.