6 พฤษภาคม

ในประวัติศาสตร์ไทย 6 พฤษภาคม เป็นวันที่บันทึกความทรงจำที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความขัดแย้ง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้หล่อหลอมวิถีของสังคมไทย และยังคงเป็นแผลเป็นที่ต้องใช้เวลาในการเยียวยา

ย้อนกลับไปในปี 1992 ประเทศกำลังเผชิญกับความไม่สงบทางการเมือง การประท้วงและการชุมนุมเกิดขึ้นอย่างแพร่หลาย เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม การชุมนุมครั้งใหญ่ได้จัดขึ้นในกรุงเทพมหานคร ซึ่งนำไปสู่การปราบปรามอย่างรุนแรงโดยรัฐบาล

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นโหดร้ายและน่าสยดสยอง

ผู้ประท้วงจำนวนมากถูกยิงและสังหาร

มีผู้บาดเจ็บและถูกจับกุมนับไม่ถ้วน

เลือดและความโกลาหลปกคลุมเมือง

ความโหดร้ายของเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เกิดการประณามในระดับสากล และนำไปสู่การลาออกของนายกรัฐมนตรีในขณะนั้น

ในปีต่อๆ มา 6 พฤษภาคมกลายเป็นวันที่รำลึกถึงความสูญเสียและความเจ็บปวด เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ที่เสียชีวิตในการประท้วง มีการจัดพิธีรำลึกและกิจกรรมต่างๆ ทั่วประเทศ

แม้เวลาจะผ่านไป เหตุการณ์ 6 พฤษภาคมก็ยังคงหลอกหลอนสังคมไทยอยู่

ผู้คนจำนวนมากยังคงโกรธแค้นและขมขื่น

แผลในอดีตยังคงเป็นอุปสรรคต่อความสมานฉันท์และการปรองดอง

จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องไม่ลืมเหตุการณ์ 6 พฤษภาคม เราต้องเรียนรู้จากอดีตและพยายามสร้างสังคมที่เคารพสิทธิมนุษยชนและความเป็นประชาธิปไตย

เราต้องทำงานร่วมกันเพื่อเยียวยาบาดแผลแห่งอดีตและสร้างอนาคตที่ดีกว่าสำหรับประเทศไทย