.

به راستی چند صد سال دیگر باید دور دهانه چاه حماقت چرخید و نفهمید که از این همه قیام و مبارزه برای آزادی دمکراسی هیچگاه ایران به دمکراسی نمیرسد. براستی کجای مردم ایران شبیه مردم اروپا و آمریکا است که مارا به این نتیجه رسانده که ماهم میتوانیم دموکراسی داشته باشیم ؟ آیا کشور اسلامی سراغ دارید که به دموکراسی رسیده باشد  و بتواند دادگاه جقوق بشر داشته باشد؟ مگر تا حالا شده است ؟! ایران مگر اسلامی نیست ؟ پس چرا هی حرف مفت میزنیم و ادای دمکراسی را میخواهیم درآوریم. اگر دمکراسی برای ایران امکان پذیر بود تا بحال شده بود ولی بعد از صدها سال نه تنها اندر خم پیچ بلکه در ته چاه دمکراسی هم راهمان نمیدهند. هنوز جزء بدترین کشورها هستیم . صدها سال است که هر گروه و دسته ای به اسم آزادی مردم ایران اسکل کرده و در آخر کاسه فلاکت و گدایی دست مردم دادند. هنوز هم عرب و اسلام بر ایران حاکم و لباس رئیس جمهور و پرچم ایران عربی است . آغاز سخن ما همیشه با کلام عربی است. فرهنگ امام حسین تمام این سرزمین را هرسال سیاه پوش میکند. این خواسته ملت ایران است . کسی آنها را مجبور نکرده به دنبال نذری بدوند و یا سیاه بپوشند.  براستی کجای مردم ایران شبیه مردم اروپا و آمریکا است که مارا به این نتیجه رسانده که ماهم میتوانیم دموکراسی داشته باشیم؟ 300 سال پیش وقتی مردم ایران هنوز با کلوخ ماتحت خود را پاک میکردند و با پهن الاغ خود را گرم میکردند (همانند زمان اعراب جاهلی ) آمریکا بزرگترین شاهکار معماری و بزرگترین دانشگاه را تاسییس کرده بود و دکتر مهندس تربیت میکرد!  حالا چون آنها دمکراسی دارند ما هم میخواهیم داشته باشیم ؟! مگر دمکراسی خریدنی و سفارش دادنی است ؟ دمکراسی میوه تفکرات مردمی پیشرو است که راه خود را پیدا کردند ، نه ملتی که هنوز در فرهنگ اعراب جاهلی دست پا میزند .  چرا یکی از متفکرین ما به جای یاوه گویی هرروزه در مورد ایجاد دولت سکولار و دمکراسی ، و حرفهای تکراری ،  در مورد امکان این مسئله سخن نمیگوید،  چگونه در زمین شور میشود انتظار میوه بهاری داشت؟