बारा महिन्यांपूर्वी, 9/11चा भयानक हल्ला झाला. हा हल्ला अमेरिकन इतिहासातील सर्वात दुःखद आणि भयानक घटनांपैकी एक होता ज्याने जगाला हादरवून सोडले होते.
त्या काळच्या रात्री, जेव्हा दोन विमाने न्यूयॉर्क शहरातील वर्ल्ड ट्रेड सेंटरच्या जुळ्या टॉवरवर आदळल्या आणि एक विमान वॉशिंग्टन डी.सी.जवळ पेंटागनवर आदळले होते, तेव्हा लाखो लोकांना झालेला मानसिक धक्का अजूनही अंगाला जाणवतो.
हा हल्ला केवळ अमेरिकेवरच नव्हे तर जगभरावर एक भयावह शेड आणला होता. या हल्ल्याने अंदाजे तीन हजाराहून अधिक निर्दोष लोकांचे बळी गेले, त्यांचे कुटुंबे आणि मित्रांवर कायमचा परिणाम झाला.
या हल्ल्याने जगाला एकत्र आणले. लोकांनी दुःख आणि समवेदना व्यक्त केली आणि जगभरातील मदतीचा ओघ आला.
9/११चा हल्ला हा एक अविस्मरणीय राष्ट्रीय दुःख आहे ज्यामुळे जगभरावर परिणाम झाला. हा हल्ला आपल्याला चांगलेपणा, करुणा आणि एकजुटीचे महत्त्व आठवण करून देतो.
9/11 हा फक्त एक भयानक हल्ला नव्हता तर विश्वासघाताचा दिवस देखील होता. सकाळी, आम्ही शांततेत आणि सुरक्षिततेत जागे झालो होतो, परंतु दिवसाचा शेवट होता होता, आमच्या जगात अचानक आदळलेल्या भयावहतेमुळे ते सर्व खंडित झाले होते.
विश्वासघात हा घटनेचा एक प्रमुख घटक होता. ज्या वेळी ही विमाने आदळली, तेव्हा ते आपल्या स्वतःच्या दुष्ट हेतूंसाठी आमचे आकाश आणि स्वातंत्र्याचा वापर करत होते, त्यावेळी आमच्या हृदयात संताप आणि विश्वासघातची भावना होती.
विमान अपहरण करणारे दहशतवादी आमचे पाहुणे नव्हते; ते घातक आक्रमक होते ज्यांनी आमच्या हृदयात आणि आमच्या राष्ट्राच्या जीवनात अक्षरशः आदळला.
9/11 हा एक विश्वासघात होता, परंतु त्याच वेळी, हा आपले जीवन जगण्याचा आणि एक राष्ट्र म्हणून एकत्र काम करण्याचा एक कळवळा होता.
9/11 पूर्वी, आम्ही जगाच्या घडामोडींकडे पहरेकरी नव्हतो. आम्हाला असे वाटले की आम्ही सुरक्षित आहोत, दूरच्या संघर्ष आणि हिंसाचारांपासून दूर आहोत.
9/11 नंतर, आम्हाला लवकर जागे झाले. आम्हाला समजले की जग एक धोकादायक ठिकाण आहे आणि आम्ही आरामदायक होऊ शकत नाही.
9/11 नंतर, आम्ही आतंकवादासाठी युद्ध सुरू केले. आम्ही आमच्या शत्रूंना शोधण्यासाठी जगाचे कोपरे-कोपरे शोधून काढले आणि त्यांना न्याय्य ती शिक्षा दिली.
आम्ही आमच्या सुरक्षा उपाय देखील मजबूत केले. आम्ही आव्रजन आणि व्हिसा प्रणाली कडक केली आणि आम्ही एअरपोर्ट आणि इतर संभाव्य लक्ष्यांवर सुरक्षा वाढवली.
9/11 नंतरचा काळ हा सतर्कतेचा आणि सुरक्षेचा काळ आहे. आम्हाला माहित आहे की आम्ही असुरक्षित आहोत आणि आम्ही आपला बचाव कसा करायचा ते माहित असले पाहिजे.
9/11 हा एक भयानक हल्ला होता, परंतु त्याच वेळी, हा एक एकजुटीचा क्षण होता. हल्ल्याच्या त्यानंतरच्या दिवसांत, अमेरिकी लोक एकत्र आले.
आम्ही दुःख आणि समर्थनात एकत्र आलो. आम्ही ग्राउंड झिरोवर काम केले, अराजकता साफ केली आणि गमावलेल्यांचा आदर केला.
आम्ही आपल्या देशाचा बचाव करण्यासाठी एकत्र आलो. आम्ही जगावर युद्ध सुरू केले आणि आम्ही त्याचा विजय मिळवला.
9/11 हा एक मृत्यूचा दिवस होता, परंतु हा पुनर्जन्मचा दिवस देखील होता. हा दुखःचा दिवस होता, परंतु हा आशेचा दिवस देखील होता.
9/11 नंतरच्या वर्षांत, आम्ही अधिक एकजुटीचे आणि अधिक लवकर जागे झाले आहोत. आम्हाला माहित आहे की आम्ही असुरक्षित आहोत, परंतु आम्हाला हे देखील माहित आहे की आम्ही एकत्र आहोत. आणि जेव्हा आपण एकत्र असतो, तेव्हा आपल्याला माहित असते की आपण कोणत्याही गोष्टीचा सामना करू शकतो.