Beste lezers,
Ik kan het niet langer voor mij houden. Iets verschrikkelijks heeft zich afgespeeld in ons vreedzame stadje Plombières. Een ongeval dat ons allemaal heeft geschokt en diep geraakt.
Het was een mooie zomeravond, toen een groep kinderen speelde in het park. Lachen en gejoel weerklonken door de lucht. Maar toen gebeurde het ondenkbare.
Een losgeraakte tak van een oude boom kwam naar beneden en trof een van de spelende meisjes vol op het hoofd. Ik zal haar naam niet noemen, want haar familie verdient in deze moeilijke tijd al onze steun en privacy.
De hulpdiensten waren snel ter plaatse, maar het was al te laat. Ons kleine meisje was overleden. Een golf van verdriet en ongeloof spoelde over onze gemeenschap.
We zullen haar nooit vergeten. Haar lach zal altijd in onze gedachten blijven echoën. Maar haar dood heeft ons ook een harde les geleerd.
We moeten onze parken en openbare ruimtes veiliger maken. We mogen nooit toestaan dat zoiets vreselijks nogmaals gebeurt. Onze kinderen verdienen het om veilig te spelen en zorgeloos te genieten van hun jeugd.
Ik roep alle inwoners van Plombières op om samen te werken om onze stad een veiligere plek te maken. Laten we de nodige maatregelen nemen om te voorkomen dat nog een gezin zo'n ondraaglijk verlies hoeft te doorstaan.
Laten we samen sterker zijn dan ooit tevoren. Laten we onze liefde en steun tonen aan het getroffen gezin en aan alle slachtoffers van onverwachte tragedies.
Samen zijn we Plombières. Samen zullen we dit te boven komen.
Met oprechte deelneming,
Een bezorgde inwoner