Alper Gezeravcı

Herkesin hayallerinin peşinden gitmesi gerektiğini söylerler. Ama hayalini kurduğun şey senin hayallerin olmaktan çıkarsa ne olacak? İşte bu benim başıma geldi.

Küçüklüğümden beri pilot olmayı hayal ediyordum. Uçakların havada süzülüşüne bayılırdım ve bir gün gökyüzünde özgürce uçmayı çok isterdim. Çocukluk hayallerimin rengi maviydi, gökyüzü mavisi.

Ancak büyüdükçe, bazı şeylerin gerçekte göründüğü kadar kolay olmadığını fark ettim. Gözlerim iyi değildi ve bu da beni pilot olma hayalimden uzaklaştırdı. Bir anda hayallerim yere çakıldı sanki.

Üzüntüye teslim olmak yerine, yeni bir hedef belirlemeye karar verdim. Yazarlık benim her zaman gizli bir tutkum olmuştu, bu yüzden bu yolu denemeye karar verdim. Ve biliyor musunuz, uçma hayallerimi gerçekleştiremesem de, yazarken kendimi gökyüzünde uçuyormuş gibi hissediyorum.

Hayallerimiz ve gerçekliğimiz arasında her zaman bir boşluk vardır. Önemli olan bu boşluğun bizi hayal kırıklığına uğratmasına izin vermemektir.

Hayallerimiz bize ilham vermeli ve bizi harekete geçirmeli. Ama bazen gerçekliğin sınırlamalarıyla yüzleşiriz. O zaman seçeneklerimiz ya teslim olmak ya da alternatif yollar aramaktır.

Hayallerimizden vazgeçmek yerine, onları yeniden şekillendirebiliriz. Belki pilot olamayacağız ama havacılığa bir şekilde dahil olabiliriz. Yazarlığım sayesinde havacılık hakkında yazabiliyor, insanlara bu büyülü dünyayı tanıtabiliyorum.

Hayallerimiz bizim pusulamızdır, ancak bazen rotamızı değiştirmemiz gerekir. Gerçeklikle yüzleştiğimizde, vazgeçmek yerine seçeneklerimizi değerlendirmeli ve hayallerimizi yeni perspektiflerden değerlendirmeliyiz.

Çünkü hayallerimiz bizi tanımlayan şeylerdir. Vazgeçmeyin, onları yeniden şekillendirin ve gerçekliğe meydan okuyarak içinizdeki çocuğun hayallerine ulaşın.