An Bóthar a Thógadh Linn

Is cinnte gur tógadh an bóthar seo againne. Is féidir linn a fheiceáil sna sleachta amach anseo agus go mór mhór ar na mórbhaile ar nós na seanbhaile sin a bhí ansin fadó. Is féidir linn a fheiceáil i gcorp na ndaoine ar nós na línte ar na haghaidheanna beaga sin ag insint scéalta glúine na mblianta.
Is dócha gurb iad na línte ar na haghaidheanna sin na cinn is suntasaí. Tá siad ann leis na mílte bliain, ag insint scéalta an tsaoil a bhain linn. Is scéalta iad maidir le háthas agus brón, le grá agus le caillteanas, le báis agus le saol nua. Tá siad ann leis na mílte bliain, á n-insint arís agus arís eile, agus ag fáil níos domhain agus níos ciallmhaire le gach athinsint.
Níl aon bhealach amháin chun na sleachta seo a léamh. Is féidir linn iad a léamh mar stair, iad a léamh mar ealaín, nó iad a léamh mar fhoinse spreagtha. Ní haon rud amháin iad, ach is iad gach rud seo le chéile. Is iad stair an duine, agus is iad ealaín an duine, agus is iad foinse spreagtha an duine.
Ach an féidir linn na sleachta seo a athrú? An féidir linn a bheith cinnte go bhfuil na sleachta á n-úsáid chun an domhan a dhéanamh ina áit níos fearr? Is ceist dhian í seo, agus níl aon fhreagra éasca uirthi. Ach is ceist í a ní mór dúinn í a iarraidh, agus is ceist í a ní mór dúinn í a fhreagairt.
Is cinnte gur tógadh an bóthar seo againne. Ach an féidir linn a athrú anois? An féidir linn a dhéanamh ina áit níos fearr? Níl a fhios agam. Ach tá sé inár gcumhacht é a fheiceáil amach.