An Ghaeilge i Meiriceá: Stair agus Iarmhairt

Is teanga álainn í an Ghaeilge, teanga a bhfuil stair fhada agus iontach aici in Éirinn agus thar lear. Tá sí ar cheann de na teangacha Ceilteacha is sine, agus tá sí á labhairt in Éirinn ar feadh na céadta bliain. Ach tá stair fhada ag an Ghaeilge i Meiriceá freisin, stair a mhinic a bhíonn déanta de diúltach agus éagóir.
Tháinig na hÉireannaigh go Meiriceá den chéad uair i lár na 17ú haoise, agus thug siad a dteanga leo. Go luath sa 18ú haois, bhí pobail Ghaeilgeoirí lonnaithe ar fud na tíre, go háirithe i mBoston, Nua-Eabhrac agus Philadelphia.
Ach ní raibh an Ghaeilge fáilte roimh na Meiriceánaigh. Sa 19ú haois, táinig tonn nua Éireannach go Meiriceá, agus bhí an-chuid acu ag teanamh ón Ghorta Mór. Bhí na n-Éireannaigh seo bocht agus gan oideachas, agus ní raibh siad ag iarraidh aon rud a chuimhneamh ar a saol in Éirinn. Mar thoradh air sin, thréig an-chuid acu an Ghaeilge agus ghlac siad leis an mBéarla.
Lean an diúltach ar an Ghaeilge sa 20ú haois. I rith an Dara Cogadh Domhanda, níor ceadaíodh don Ghaeilge a labhairt i scoileanna nó i bhfoirgnimh phoiblí eile. Mar thoradh air sin, cailleadh an Ghaeilge ar ghlúin iomlán d’Éireannaigh Mheiriceánach.

Ach ní raibh an Ghaeilge imithe go deo. Sna 1960í agus 1970í, tháinig athbheochan ar an nGaeilge in Éirinn agus i Meiriceá. Thosaigh daoine ag freastal ar scoileanna Gaeilge, agus tháinig tionscnaimh nua ar an bhfód chun an teanga a chur chun cinn. Mar thoradh ar sin, tá an Ghaeilge ag fás arís in Meiriceá. Tá pobail Ghaeilgeoirí lonnaithe ar fud na tíre, agus tá scoileanna Gaeilge ag fás agus ag forbairt.
Tá an Ghaeilge teanga thábhachtach in Éirinn agus i Meiriceá. Is cuid í de chultúr agus stair na n-Éireannach, agus is iontach í a bheith á labhairt arís. Is mór an áthas dom go bhfuil an Ghaeilge ag fás arís in Meiriceá, agus tá súil agam go leanfaidh sí ag fás ar feadh na mblianta amach romhainn.