Céad míle fáilte, a chairde! Tá mé ag scríobh chugaibh ón áit a bhfuil an ghráinne grian os cionn an spéire ná go háirithe fada anocht. Is é an lá is giorra den bhliain é seo, agus ba mhaith liom roinnt smaointe a dhéanamh libh fá n-a thaobh.
Is léir dár gcuid súl féin conas a athraíonn an t-am seo den bhliain. Tá an ghrian ag dul faoi níos luaithe gach tráthnóna, agus ní fhaighimid ach cúpla uair an chloig de sholas na gréine gach lá. Is féidir leis sin a bheith deacair dúinn a ghnáthghnóthacha a dhéanamh, ach is tábhachtach a mheabhrú go n-athróidh an t-am arís go luath.
Tá an solas ríthábhachtach dár sláinte agus dár bhfolláine. Le linn na míonna geimhridh, nuair a bíonn an solas gann, is féidir le daoine a bheith níos tuirse, dóchasach agus fiú drochshiúl. Is é sin an fáth a bhfuil sé tábhachtach dúinn an chuid is mó den solas nádúrtha a fháil is féidir linn. Ba chóir dúinn machnamh a dhéanamh freisin ar conas is féidir linn an solas saorga a thabhairt isteach i nár saolta, trí fhuinneoga a oscailt agus aon chúrsaí a bhaineann solas a bhaint.
Le linn na míonna geimhridh, is féidir leis an gheimhreadh a bheith ag brath ar ár mothúcháin. Is féidir linn a bheith níos ionaidithe agus níos lú suim a bheith againn in imeachtaí sóisialta. Is é sin an fáth a bhfuil sé níos tábhachtaí ná riamh fanacht i dteagmháil lenár gcuid cairde agus lenár gcuid teaghlach. Ba chóir dúinn iad a thabhairt isteach chun supa a ól nó chun spraoi a dhéanamh ar dhomhan. Cuimhnigh, níl tú ar do chumas féin!
A chairde, tá an lá is giorra den bhliain seo ann linn a mheabhrú ar an solas atá i gcónaí ann, fiú nuair a bhíonn an dorchadas ag brath orainn. Is é an t-am seo den bhliain chun teacht le chéile, chun an solas a roinnt, agus chun súil ar an todhchaí a bheith againn.
Go raibh maith agaibh as léamh mé, agus an bhfuil aon rud eile is mian libh a chur in iúl dom faoi an lá is giorra den bhliain, cuir fios chugam!