Ang Daan

May isang kalye, isang liblib at makitid na kalye, na nagsilbi naming daan upang makarating sa isang lugar na karaniwang tinatawag na tahanan. Ito ay isang daan na binabagtas namin bawat araw, hindi lamang sa aming mga katawan kundi pati na rin sa aming mga puso.
Sa daang ito, maraming mga alaala ang nilikha at maraming mga luha ang nalaglag. Ito ay isang daan kung saan kami ay lumalaki, natututo, at nagbabago. Ito ay isang daan na puno ng mga hamon at pagsubok, ngunit ito rin ay isang daan na puno ng pag-asa at posibilidad.
Habang naglalakbay kami sa daang ito, napagtanto namin na hindi lamang ito isang simpleng pisikal na landas. Ito ay isang metapora para sa buhay mismo. Tulad ng buhay, ang daan ay may mga pagliko, pag-angat, at pagbaba. May mga oras na madali ang paglalakbay, habang may mga oras naman na mahirap. Ngunit sa kabila ng mga pagsubok at kapighatian, dapat tayong magpatuloy sa paglalakbay.
Sa pagtatapos ng daan, may isang tahanan na naghihintay sa amin, isang tahanan kung saan tayo ay minamahal at tinatanggap. Ito ay isang tahanan kung saan tayo ay maaaring magpahinga at mag-refres, isang tahanan kung saan maaari tayong maghanda para sa susunod na paglalakbay.
Kaya't huwag tayong matakot sa daan na nasa unahan natin. Yakapin natin ang mga hamon at pagsubok. Matuto tayo mula sa ating mga pagkakamali at lumago mula sa ating mga karanasan. At sa huli, makakarating tayo sa tahanan na naghihintay sa atin sa dulo.