Sa panahon ngayon, tila lalong nagiging mahirap para sa atin na maunawaan ang tunay na halaga at kagandahan ng ating sariling wika. Sa gitna ng pagdagsa ng mga banyagang kultura at wika, madalas nating nakakalimutan ang yaman at ganda na taglay ng ating inaangking wika.
Ngunit sa sandaling huminto tayo at pakikinggan nang mabuti ang mga salita, ang mga tunog, at ang mga ritmo ng ating wika, saka lang natin matutuklasan ang hindi maipaliwanag na kagandahan na nasa loob nito. Isang kagandahan na hindi kayang tapatan ng anumang banyagang wika.
Ang ating wika ay hindi lamang isang paraan ng komunikasyon. Ito ay isang buong mundo sa kanyang sarili, isang mundo na puno ng kagandahan, kasaysayan, at kultura. Ito ay isang kayamanan na dapat nating pahalagahan at protektahan.
Kaya sa susunod na maririnig mo ang ating wika, huwag mo lang itong ituring na isang paraan ng komunikasyon. Pakikinggan mo ito. Makinig sa musika nito, sa pagpapahayag nito, at sa kasaysayan nito. At sa pamamagitan ng pakikinig, matutuklasan mo ang hindi maipaliwanag na kagandahan ng iyong sariling wika.