Ar aimsir go deo i Corcaigh?




Bhí mé ag smaoineamh ar chuairt a thabhairt ar an gCorcaigh le tamall anois, ach ní thabhaim riamh cinnte cé a bheadh ​​an t-am is fearr le dul. Is é an scéal ná gur cathair é ar chósta iarthar na hÉireann, agus tá sé clúiteach as a aimsir gaoithe agus fliuch. Nuair a théann tú go dtí an gCorcaigh, níl a fhios agat riamh cad a bheidh tú ag fáil ó thaobh na haimsire de - d'fhéadfadh sé a bheith grianmhar le solas grian agus néalta geala, nó d'fhéadfadh sé a bheith ag cur báistí go trom le gaoth láidir.

Ar meán, bíonn os cionn 200 lá báistí sa bhliain i gCorcaigh.
  • Bíonn na míonna is flúchsí ná Deireadh Fómhair, Samhain agus Nollaig.
  • Bíonn na míonna is tirime ná Bealtaine, Meitheamh agus Iúil.
  • Is é an t-am is fearr le dul go Corcaigh ná i rith na míonna samhraidh, nuair a bhíonn an aimsir ag a bharr. Is féidir leat súil a chaitheamh le laethanta grianmhara agus te agus oícheanta fuara. Is é an méid seo an t-am den bhliain freisin nuair a bhíonn an chathair ag a beocht, le go leor imeachtaí agus féilte ar siúl.

    Má tá tú ag smaoineamh ar chuairt a thabhairt ar an gCorcaigh le linn na míonna gheimhridh, ní mór duit a bheith ullamh le roinnt aimsire fliuch agus gaoithe. Is féidir leis an aimsir a bheith an-neamhghnáth le linn na míonna seo, lena n-áirítear stoirmeacha gaoithe láidre agus sneachta go minic. Is é an rud is tábhachtaí ná plá nuair a théann tú go Corcaigh le linn na míonna gheimhridh ná déineanna te a phéinteáil agus bróga urghlan a thabhairt leat!

    Ní mór cuimhneamh freisin nach bhfuil dhá lá riamh an-chosúil i gCorcaigh. D'fhéadfadh sé a bheith ag cur báistí go trom ar maidin, ach d'fhéadfadh sé a bheith ag taitneamh le grian sa tráthnóna. Is é an rud is fearr a dhéanamh ná bheith ullamh do gach cineál aimsire agus éisteacht le réamhthonnta áitiúla sula dtéann tú amach.

    Ar deireadh thiar, ná lig do na tuairiscí aimsire tú a chur ar ceal do chuairt ar an gCorcaigh. Is áit iontach í a bhfuil mórán le tairiscint, agus is cinnte go mbaineann tú taitneamh as do thuras, cibé cad é an aimsir!