Araw ng Pambansang Pagluluksa

Ang araw ng Nobyembre 1 ay idineklara bilang isang Araw ng Pambansang Pagluluksa sa Pilipinas upang alalahanin ang mga biktima ng trahedya sa Baguio noong 1990 kung saan 167 katao ang namatay sa isang stampede sa isang bulwagan sa lungsod. Ang trahedya ay naganap noong Hulyo 16, 1990, nang ang isang malaking grupo ng mga tao ay nagtipon sa Grandstand ng Baguio City para sa isang serbisyo sa paggunita ng ika-16 na anibersaryo ng lindol ng 1972 sa Luzon.
Ang stampede ay dulot ng isang malakas na ulan na nagsimula habang nagaganap ang serbisyo. Dahil sa ulan, nabasa ang sahig ng grandstand at tumahimik ang mga tao. Ang mga taong nasa likuran ay nagsimulang itulak ang mga nasa unahan upang magkaroon ng mas magandang tanawin, at sa lalong madaling panahon ay naging isang stampede ang sitwasyon.
Ang stampede ay nagresulta sa pagkamatay ng 167 katao, kabilang ang 117 estudyante mula sa Philippine Military Academy. Marami sa mga biktima ay mga bata at nakatatanda. Ang trahedya ay isa sa mga pinakamadilim na araw sa kasaysayan ng Pilipinas, at ang Araw ng Pambansang Pagluluksa ay isang pagkakataon upang alalahanin ang mga biktima at gumalang sa kanilang mga pamilya.
Noong 1991, idineklara ng Pamahalaan ng Pilipinas ang Nobyembre 1 bilang Araw ng Pambansang Pagluluksa upang alalahanin ang mga biktima ng trahedya. Ang araw ay ginugunita ng mga serbisyo sa paggunita, mga misa, at iba pang mga aktibidad na nagpapaalala sa mga biktima at sa kanilang mga pamilya.
Ang Araw ng Pambansang Pagluluksa ay isang paalala ng kahalagahan ng kaligtasan at pag-iwas sa sakuna. Ang trahedya sa Baguio ay maaaring napigilan kung mayroong mas mahigpit na mga hakbang sa kaligtasan sa lugar. Ang araw na ito ay isang oportunidad din upang kilalanin ang mga first responder at volunteer na tumugon sa trahedya at nagbigay ng tulong sa mga biktima.
Sa paggunita sa Araw ng Pambansang Pagluluksa, inaalala natin ang mga biktima ng trahedya sa Baguio at ipinagdarasal ang kanilang mga kaluluwa. Inaalala rin natin ang kahalagahan ng kaligtasan at pag-iwas sa sakuna. Nawa ang mga aral na natutunan mula sa trahedyang ito ay makakatulong sa atin na maiwasan ang mga katulad na trahedya sa hinaharap.