Auron Mein Kahan Dum Tha




साधना करायची म्हटली की, एक तर परंपरेने सांगितलेल्या नियमांनुसार करणारी मंडळी, दुसरी ज्ञान काढले म्हणजे साधना असे मानणारी मंडळी. दोन्ही प्रकारे मंडळी साधना करतात. पण जी मंडळी नियमांनुसार साधना करतात तसे साहजिकपणे कोणत्याही अडचणी येत नाहीत. कारण, साधनेच्या नियमांमागे शास्त्रशुद्धता असते.
पण जी मंडळी एकदाचे स्वतःच्या मनाने साधना करायचा निर्णय घेतात व करायला लागतात त्यांना अनेक अडचणींचा सामना करावा लागतो. अशा मंडळींना मग वेगवेगळ्या गोष्टींचा सल्ला दिला जातो. त्यातून काही मंडळी थकून नैराश्येत जातात.
म्हणून, जर तुम्हाला योग्य दिशा मिळाली तर तुम्हाला अडचणींना सहजपणे सामोरे जाता येईल. तुम्हाला साधना कशी करावी याबद्दल काही उपाय सांगतो. पण मी दिलेल्या मार्गाने साधना केल्यास त्याचे फळ मात्र तुम्हालाच मिळणार आहे, हे लक्षात ठेवा, कारण, साधनाच्या नियमांमागे शास्त्रशुद्धता असते.
साधना ही वारंवार केल्याशिवाय सफल होत नाही. साधनेच्या वेळेचे निर्बंध दूर केले तरी साधनेचे नियम मोडताच साधना निरर्थक ठरते.
साधना म्हणजे काही असे नाही की, एकदा मंत्र घेतला की झाले. मंत्र साधला की, काही दिवसात चमत्कार घडून जाईल. असे होत नाही. असा विचारच चुकीचा आहे. साधनेचा नियम म्हणजे एकाग्रता. एकाग्रतेमुळे आपल्या अंतःकरणात असलेल्या दैवी शक्तीचा साक्षात्कार होतो.
साधना म्हणजे अंतर्मुखतेचा मार्ग आहे. गीतामध्ये देवाने सांगितले आहे- योग: कर्मसु कौशलम्. म्हणजे जेव्हा तुम्हाला जुन्या पद्धतीप्रमाणे तुमच्या कर्मात आनंद मिळत नाही. तेव्हा साधना करायला सुरुवात करा, कारण तुम्हाला जी कर्मे मिळतील त्यांच्यात आनंद घ्यायचा असेल तर देवाशी एक होण्याची परम आवश्यक आहे.
पण साधना करताना आपण टेन्शन फ्री नसतो. आपल्याला टेन्शनमुळे सर्वकाही सोडायचे वाटते. म्हणून आमच्या महाराजांनी सांगितले आहे की, "लोकांचा त्याग करणे सहज आहे. पण साधनेचा त्याग करणे फार कठिण आहे. कारण साधनेच्या मार्गावर तुम्ही असह्य दुःख सहन केले तरच तुमचा देवाशी संवाद होतो."
पण त्यासाठी तुम्हाला टेन्शन फ्री व्हायला लागते. मग टेन्शन मुक्त कसे व्हावे? म्हणजे आता विश्रांती घ्या, मेडीटेशन करा. किंवा मग मनाचा विचार करा, मनाची हालचाल बंद करा. असे नाही. तेथे लोकांनी वेगवेगळ्या पद्धती सांगितल्या आहेत त्याचा किंवा तेथे जाऊन कोणतीही साधना केली तरी त्याचा तुम्हाला योग्य तो आनंद मिळणार नाही.
कारण आनंद देवाशी एकरूप होण्यामध्ये आहे. मग आता त्याचा मार्ग कोणता? तर तुम्ही एवढे कामात व्यस्त व्हा की, तुम्हाला स्वतःचे अस्तित्वच विसरून जावे. तेव्हाच तुमचा मनःसंवाद बंद होईल आणि साधनेचा आनंद मिळेल.
तुमच्या मनात असेल की, तुमच्या कामात गंभीरता नाही. म्हणून तुमचा योग ठीक होत नाही. परंतु, तुमची गंभीरता तुम्हालाच समजते. तुमचा योग ठीक होत नाही, हे तुम्हाला फक्त जाणवले की नाही.
मी तुम्हाला सांगेन की, तुम्ही जितके साधनेच्या मार्गात गंभीर व्हाल, तितकेच तुम्ही आनंद घ्याल. कारण, साधना हा आनंदाचा मार्ग आहे. मग आनंदाच्या मार्गावर एवढे दुःख का? तर दुःख नाही. हे दुःख देवाला शोधण्याची तळमळ आहे. म्हणून तुम्हाला जर आनंद सापडला तर हे दुःख सोडून जावे.
म्हणून मी सांगतो, साधना करायची असेल तर त्याचे एकच नियम पाळा की, जितक्या काळ तुम्ही साधना कराल तितक्या काळ एकाग्र होऊन करा. काही काळ साधना केल्यानंतर अजून उत्सुकता असेल तरच साधना करा.