Die sonne het helder geskyn bo Murrayfield-stadion in Edinburgh terwyl die Wallabies en Skote die veld opgestorm het vir 'n stryd van epiese proporsies. Die atmosfeer was elektries met 'n mengsel van opwinding en senuwees wat in die lug hang.
Australië, die verdedigende World Cup-kampioene, het as gunstelinge vir die wedstryd begin. Maar Skotland het 'n punt te bewys gehad, vasbeslote om nie deur die Wallabies oorheers te word nie.
Die wedstryd het vinnig begin met albei spanne wat fisies en strawwe rugby gespeel het. Die Wallabies het egter die eerste bloed getrek met 'n vyf-aanwysers strafskop deur Bernard Foley.
Skotland het geweier om terug te staan en het met 'n reeks aanvalle van hul eie gereageer. Hulle het uiteindelik die telling op 7-5 gebring met 'n strafskop deur Greig Laidlaw.
Die res van die eerste helfte was 'n harde stryd, met albei spanne wat alles gegee het wat hulle het. Maar dit was Skotland wat met 'n voorsprong van 14-5 in die kleedkamer gegaan het, danksy 'n drie deur Tommy Seymour.
Die tweede helfte was net so intens soos die eerste. Australië het teruggekom in die wedstryd met 'n drie deur Israel Folau, maar Skotland het geweier om op te gee.
Die telling het gelyk tot 21-21 gebly met net 'n paar minute oor. Toe, in 'n oomblik van briljante individuele vaardigheid, het Stuart Hogg vir Skotland 'n drie aangeteken wat die wedstryd op 28-21 gebring het.
Australië het alles in die stryd gewerp in die laaste paar minute, maar dit was te laat. Skotland het die sege behaal en 'n belangrike oorwinning behaal teen die verdedigende kampioene.
Dit was 'n wedstryd wat alles gehad het: drama, passie en hart. Dit was 'n stryd tussen twee groot rugbynasies, en uiteindelik was dit Skotland wat bo-op was.
Maar meer as enigiets was dit 'n stryd van solidariteit. Die Wallabies en Skote het albei alles gegee wat hulle het, en albei spanne het die veld met respek en waardering vir mekaar verlaat.
In 'n tyd waar verdeeldheid so dikwels die nuus oorheers, was dit verfrissend om te sien hoe twee nasies saamkom om hul liefde vir die spel te deel.
Die wedstryd tussen Australië en Skotland was meer as net 'n rugbywedstryd. Dit was 'n herinnering aan die menslike gees en die krag van solidariteit.