Awakenings
Ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik door de deuren van het hospice liep. Ik was bang, natuurlijk, maar ik was ook opgelucht. Ik was eindelijk op een plek waar ik me veilig en geliefd zou voelen, waar ik omringd zou zijn door mensen die mijn gevoelens begrepen.
Ik had de afgelopen jaren veel meegemaakt. Ik had mijn baan verloren, mijn man was overleden en ik had kanker gekregen. Ik voelde me verloren en alleen, en ik wist niet meer hoe ik verder moest.
Toen ik bij het hospice aankwam, werd ik begroet door een groep vriendelijke verpleegkundigen en vrijwilligers. Ze leidden me naar mijn kamer, een gezellige kamer met een groot raam dat uitkeek op de tuin.
Ik bracht de volgende weken door in het hospice. Ik kreeg uitstekende medische zorg, maar ik kreeg ook iets anders dat ik zo hard nodig had: liefde en mededogen. De verpleegkundigen en vrijwilligers waren er altijd voor me, ze luisterden naar me en hielpen me mijn gevoelens te verwerken.
Ik ontmoette ook andere patiënten in het hospice. We waren allemaal terminaal ziek, maar we hadden allemaal een ding gemeen: we wilden het beste uit het leven halen dat we nog hadden.
We brachten veel tijd samen door, we praatten, lachten en deelden onze ervaringen. We ondersteunden elkaar op moeilijke momenten en we genoten van de kleine momenten van geluk.
Ik heb veel geleerd in die paar weken in het hospice. Ik heb geleerd dat het leven kostbaar is en dat we er het beste van moeten maken. Ik heb ook geleerd dat er altijd mensen zijn die om je geven, zelfs als je denkt dat je alleen bent.
Ik ben de verpleegkundigen en vrijwilligers van het hospice eeuwig dankbaar voor alle liefde en steun die ze me hebben gegeven. Ze hebben me geholpen om de moeilijke tijden te doorstaan en ze hebben me laten zien dat ik er niet alleen voor stond.
Ik weet niet hoe lang ik nog te leven heb, maar ik ben van plan om het beste van het leven te maken dat ik nog heb. Ik wil tijd doorbrengen met de mensen die ik liefheb, ik wil van de kleine dingen genieten en ik wil een verschil maken in de wereld.
Ik hoop dat mijn verhaal andere mensen zal inspireren om het beste van het leven te maken, zelfs als ze moeilijke tijden doormaken. Ik hoop dat ze het licht in de duisternis zullen zien en dat ze zullen weten dat ze er niet alleen voor staan.