BABY GIRL

Je kent dat wel, lekker op de bank zitten, Netflix aan, dekentje over je heen en dan verschijnt er ineens een reclame van zo’n slanke koolhydraatarme pasta. Je denkt bij jezelf: “Nou, dit is weer zo'n onzinnige dieettrend”. Maar op de achtergrond hoor je nog steeds die verleidelijke stem die zegt: "Probeer het gewoon, je hebt niets te verliezen."
Ik ben wel iemand die snel valt voor dit soort marketingpraatjes. Ik ben altijd op zoek naar het wondermiddel waarmee ik in twee weken tijd tien kilo afval. Daarom besloot ik toch maar een pakje van die koolhydraatarme pasta te kopen.
Thuisgekomen heb ik direct het pak opengemaakt en de pasta volgens de instructies gekookt. Toen ik het op mijn bordje schepte, zag het er eigenlijk niet verkeerd uit. Het leek best veel op echte pasta, maar dan iets dunner.
De eerste hap was een verrassing. Het smaakte helemaal niet naar pasta. Het had een vreemde, rubberachtige smaak. Ik heb mezelf nog een paar happen gedwongen, maar het werd er niet lekkerder van. Inmiddels begon mijn maag te protesteren. Ik heb het bordje weggegooid en een boterham met pindakaas gepakt.
De koolhydraatarme pasta was zo'n teleurstelling. Niet alleen smaakte het verschrikkelijk, het was ook nog eens slecht voor mijn gezondheid. Want ondanks dat het weinig koolhydraten bevatte, zat het vol met geraffineerde meelsoorten en andere ongezonde ingrediënten.
Ik heb geleerd dat ik niet zomaar moet geloven wat er in reclames wordt gezegd. En dat ik beter af ben met echte, gezonde voeding. Dus de volgende keer dat ik zin heb in pasta, pak ik gewoon een bordje volkoren spaghetti. Dat is tenminste lekker en ook nog eens goed voor me.
Maar goed, ondanks dat ik een miskoop heb gedaan, heb ik wel wat geleerd van deze ervaring. Ik ben kritischer geworden over wat ik eet. En ik ben me meer bewust van de voedingswaarde van producten. Dat is toch ook wat waard, toch?