Bahraich

ஓ வெங்கடாசலபதி! தென்னக தலங்களிலே இந்த கோயில்தான் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற ஒன்று.
திருப்பதி மாவட்டம் சேசாசலத்தில் அமைந்த திருப்பதி ஏழுமலையான் கோயிலுக்கு இந்திய அளவில் மட்டுமல்ல, உலக அளவில் பக்தர்கள் குவிவார்கள். ஆந்திரப் பிரதேசம் மாநிலத்திலே தலைசிறந்த கோவில்களில் ஒன்று திருப்பதி ஏழுமலையான் கோவில். இந்தக் கோவிலுக்கு வந்து செல்லும் பக்தர்கள் ஏழுமலை திருப்பதியானை தரிசித்தால் ஏழு ஜென்ம பாவங்கள் நீங்குவதாக ஐதீகம்.
இந்த கோவிலுக்கு வட இந்திய பக்தர்கள் வருகை தருவது மிக குறைவு. என்னுடைய அனுபவத்திலே வட இந்திய பக்தர்கள் திருப்பதி ஏழுமலையானை தரிசிப்பது மிகவும் சிரமம் மிகுந்தது.
நான் கடந்த வாரம் திருப்பதி ஏழுமலையானை தரிசிக்க வடநாட்டு நண்பர்கள் ஒரு கூட்டத்தோடு வர ஏற்பாடாயிற்று. சேகர் என்கின்ற நண்பர் இந்த குழுவின் தலைவர், இவரை நான் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஏனென்றால் இவர் பேசுவது அனைத்தும் எனக்கு விளங்கவில்லை. இவர் கன்னடம் கலந்த ஆங்கிலத்தில் பேசுவார். இவரோடு நான் பேசுவது மிகவும் சிரமம்.
எனினும் சேகர் நல்ல மனிதர், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தமிழ் பேச எனக்கு கற்று தருவார். இவர் பலமுறை திருப்பதிக்கு வந்திருக்கிறார் என்றும், திருப்பதி சந்நதிக்கு வழிகாட்டத் தெரியும் என்றும் கூறினார். நான் சாந்த சொரூபியாக, “சரி சரி...” என்று சொல்லிவிட்டேன்.
திருப்பதி புறப்பட முந்தைய இரவு நேரம், சென்னையில் உள்ள கஸ்துரிபா மருத்துவமனையில் அவசர அறுவை சிகிச்சை செய்தேன். அறுவை சிகிச்சை முடிந்து காலையில் எழுந்ததும், திருப்பதி புறப்பட வேண்டும். மருத்துவமனை செவிலியிடம், “நான் உடனே கிளம்ப வேண்டும். எனவே எனக்கு தகுந்த மருந்துகள் அனைத்தையும் எழுதி தாருங்கள்” என்று கூறினேன். எனக்கு சில மாத்திரைகள் கொடுத்து அனுப்பினார்.
விடியற் காலையில் நான் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து துணிமணிகளை எடுத்து வாகனத்தில் வைத்துக் கொண்டு கிளம்ப தயாரானேன். என்னுடைய மனைவி, “டாக்டர், தாங்கள் சாப்பிடாமல் எங்கே போகிறீர்கள்? குளிக்காமல் எங்கே கிளம்புகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்.
நான், “எல்லாம் அங்கு செய்துகொள்கிறேன்” என்று கூறிவிட்டு சீக்கிரம் கிளம்பி விட்டேன். நான் செல்லக் கூடிய வாகனத்தில் எனது நண்பர்கள் ஏற்கனவே காத்துக் கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் என்னைக் கண்டதும், “என்ன டாக்டர், சாப்பிடாமல் குளிக்காமல் எங்கே கிளம்புகிறீர்கள்? திருப்பதி போகிறோம் குளிக்காமல் போகலாமா? நல்லது...” என்று கேட்டனர்.
நான், “வேண்டாம் வேண்டாம், போகும் வழியிலேயே செய்துகொள்கிறேன். கொஞ்சம் சீக்கிரம் கிளம்புங்கள்” என்று கூறினேன். நான் மருத்துவமனையில் கட்டாயம் குளிக்க வேண்டியதாக இருந்தும் குளிக்காமலேயே கிளம்பிவிட்டேன்.
சென்னையிலிருந்து திருப்பதி செல்லும் வழியில் காஞ்சிவரம் வந்தது. எனது நண்பர்கள் என்னிடம், “டாக்டர், நாம் காஞ்சிபுரம் வரதராஜ பெருமாளை தரிசித்தால்தான் திருப்பதி ஏழுமலையான் தரிசனம் முழுமையாகும். வாருங்கள்” என்று கூறினர்.
என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. மறுத்து பேசவும் முடியவில்லை. எனவே, வாகனத்தை காஞ்சிபுரம் கோவிலுக்குச் செல்லுமாறு கூறினேன். காஞ்சிபுரம் வரதராஜ பெருமாளை தரிசித்துவிட்டு மீண்டும் திருப்பதி செல்லுமாறு கூறினேன்.
திருப்பதி செல்லும் வாகனத்தில் திருப்பதி பெருமாளுக்கு பல பஜனைகளையும், கீர்த்தனைகளையும் போட்டுக் கொண்டே சென்றோம். இடையில் டீ, காபி சாப்பிட்டுக் கொண்டு திருப்பதி சென்றோம். திருப்பதியை நெருங்கியதும் நேரம் மதியம் 1 மணியாகி விட்டது.
நான், “சேகர், இப்பொழுது சாப்பிடுவதற்கு நேரம் இல்லை. நேராக சந்நிதிக்குப் போகலாம். தரிசனம் முடிந்து நல்ல உணவகம் தேடிக் கண்டுபிடித்து சாப்பிடலாம்” என்று கூறினேன்.
சேகர், “டாக்டர், சாப்பிடாமல் சாமி தரிசனம் செய்தால் அந்த தரிசனம் சரியாக இருக்காது. நாம் எப்படியாவது துரித உணவு ஒன்றை உண்ண வேண்டும்” என்று கூறினார்.
நான், “அப்படியா சரி, நீங்கள் கூறுவதுபோலவே செய்யலாம்” என்று கூறினேன்.
என்னுடைய வாகன ஓட்டுனர், “டாக்டர், போகும் வழியிலேயே நான் ஒரு நல்ல உணவகம் ஒன்று அறிவேன். அதை உங்களுக்குக் காட்டுகிறேன். அங்கு சென்று சாப்பிட்டால் எல்லாரும் சந்தோஷப்படுவார்கள்” என்று கூறினார். நான், “சரி, நீங்கள் கூறுவது போலவே செய்யுங்கள்” என்று கூறினேன்.
வாகன ஓட்டுனர் ஒரு சிறிய உணவகத்துக்கு வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டு சென்றார். நான் எனது நண்பர்களுடன் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தபோது, அந்த உணவக சாப்பாட்டுக்காக, 800 ரூபாய் கேட்டார். “என்னப்பா இதற்கு 800 ரூபாயா?” என்று கேட்டேன்.
அந்த உணவக உரிமையாளர், “என்ன சார், நாங்கள் மிகவும் சுவையான உணவு செய்துகொடுத்தோம். 800 ரூபாய் கொடுத்துவிட்டு போங்கள். நஷ்டம் ஏதும் இல்லை” என்று கூறினார். என்னுடைய எல்லா நண்பர்களும் சேர்ந்து 800 ரூபாய் கொடுத்துவிட்டனர்.
ஆனால் இந்த உணவகத்தில் சாப்பிட்டதால் எனக்கு வயிற்றுக் கடுப்பு ஏற்பட்டுவிட்டது. சீக்கிரம் சாமி தரிசனத்தை முடித்துவிட்டு என் வீட்டுக்கு கிளம்ப வேண்டும் என்று நினைத்தேன். ஏனென்றால் என் வீட்டுக்கு சென்று நான் மருந்து சாப்பிட்டுவிட்டு நிம்மதியாக தூங்கிவிட வேண்டும்.
திருப்பதி சாமி தரிசனம் முடிந்து நான் சென்ற வாகனத்தில், சேகர் என்னிடம், “டாக்டர், நாம் இன்னும் ஒரு சந்நிதிக்குச் செல்ல வேண்டும். அந்த சந்நிதிக்கு சென்றால்தான் நம்முடைய திருப்பதி ஏழுமலையான் தரிசனம் முழுமையாகும்” என்று கூறினார்.
நான், “எங்கே சேகர், எந்த சந்நிதி?” என்று கேட்டேன்.
சேகர், “அப்பா, கூத்தாண்டவர் கோயில்